Het was weer tijd om na het werk snel naar het Starven op de Strabrechtse Heide te rijden voor een zonsondergang. Hoewel de dag helder en zonnig was trok er bewolking langs de horizon. Tegen de tijd dat we ter plekke waren verdween de zon achter een dik wolkendek. Maar het is altijd de moeite waard om nog even te blijven, zeker als het blauwe uurtje verandert in een magisch uurtje.
Geschatte leestijd: 3 minuten
De zonsondergang was deze avond dus niet echt spectaculair. Toch bleven we nog even om te kijken naar de mogelijkheden voor een mooie foto. De schemering veranderde snel in het zogenaamde blauwe uurtje waarbij er een klein beetje kleur aan de horizon zichtbaar bleef.
Van het blauwe uurtje naar een magisch uurtje
Toen ging het snel. Het licht veranderde van blauwe naar een intens rossig rode gloed die over de hele hemel zichtbaar werd. Binnen enkele minuten veranderde het blauwe uurtje letterlijk in een magisch uurtje. Het hele landschap baadde in het rode licht. De twee onderstaande foto’s met dezelfde compositie zijn met ongeveer 20 minuten tijdsverschil gemaakt.
Het loont altijd om nog even te wachten
Dit was een moment dat we absoluut niet verwacht hadden. Zelfs met de wetenschap dat een uur voor en na zonsondergang het ‘gouden uur’ voor fotografie is, weerhoud ons er niet van om na zonsondergang snel naar huis te gaan. De foto’s laten duidelijk zien dat het loont om nog even te blijven. Er is natuurlijk geen garantie dat het zo spectaculair wordt, maar dit zijn momenten die je niet wilt missen.
Alle foto’s zijn gemaakt met de witbalans instelling ‘daglicht’ (5000K) en dit is nadien niet meer aangepast. Het verschil in kleuren is dus niet veroorzaakt door softwarematige aanpassingen. De zon ging onder om 17:58 uur en alle foto’s zijn nadien binnen een half uur gemaakt. De veranderingen gaan verschrikkelijk snel en de rode kleur duurde niet meer dan een tiental minuten, hooguit een kwartier.
De rest van de foto’s die ik deze avond heb gemaakt
zijn terug te vinden op mijn account op Flick-r
[…] het Beuven en ik kwam tot de ontdekking dat ik daar niet zoveel foto’s van heb. Wel van het Starven, Kiezelven, Grafven of het Witven. Maar juist die ene grote waar de Strabrechtse Heide bekend om is […]
Geweldig mooi Nando!!!
Ook de foto’s op Flickr bekeken. Schitterend hoe een klein tijdsverschil en/of aanpassing van brandpuntsafstand een ander beeld, kleur en ‘gevoel’ kan geven.
Een duidelijke aansporing om na een paar ‘gelukte’ shots toch even te blijven…en de apparatuur klaar te houden.
Inderdaad. Het eten moet in zo’n geval maar even wachten.
Schitterende foto’s weer!
Dank je, Barbara