Anneke van Giersbergen @ Nieuwe Nor

De laatste keer dat ik Anneke van Giersbergen zag optreden was in de Effenaar in 2012. Inmiddels heeft ze weer een nieuw album uit, gevolgd door een concerttour die daar natuurlijk bij hoort. Vorig jaar november stond ze weer in de Effenaar maar daar ben ik niet bij geweest. Op 7 februari heb ik de herkansing met beide handen aangepakt en ben ik voor Roarezine bij haar optreden in de Nieuwe Nor in Heerlen gegaan.

Het is nog langer geleden dat ik in de Nieuwe Nor ben geweest. Dat was in 2009 en in mijn herinnering was de Nor een heel stuk groter. Het verbaast me zelfs nog meer dat de zaal niet is uitverkocht, zeker omdat haar optredens in het Paard en in de 013 volledig uitverkocht zijn (of waren). Het voordeel van de Nieuwe Nor – nu weet ik het weer – is het gevoel van een intiem en persoonlijk optreden. Een nadeel van de hiaat in mijn herinneringen is een verkeerde objectief keuze. Te veel tele objectief – maar dat is een detail.

Het voorprogramma wordt verzorgt door KinKobra. Dit is een van de drie optredens van Anneke die deze band mag begeleiden, en dat doen ze maar al te graag. KinKobra brengt een luchtige rockmuziek die zowel eenvoudig als toegankelijk is.  Een perfecte opwarmer voor deze avond. Het publiek blijft echter op eerbiedige afstand staan, hoe zanger Pascal Molenaar ook zijn best doet om ze meer in beweging te krijgen. Alleen een groepje fotografen zwermt voor het podium door – waaronder ondergetekende.

Als KinKobra aan het verwachtte laatste nummer toe is wijst iemand erop dat er tijd over is. De band grijpt deze kans aan en speelt lustig verder. Helaas lijken ze het laatste nummer te rekken waardoor de kracht juist verloren gaat. Het is slechts een klein minpuntje in wat verder een aangenaam optreden is.

De complete set foto’s van KinKobra:
http://www.flickr.com/photos/nandoonline/sets/72157640680880473/show

Het publiek, dat al die tijd veilig op meters van het podium bleef staan, komt voor Anneke van Giersbergen helemaal naar voren. Het is zo druk dat ik me afvraag of het toch niet uitverkocht is. Die vraag blijft niet lang hangen als Anneke gaat zingen. Een mix van nummers van haar nieuwe album Drive en ouder werk komt aan bod. Tussendoor vertelt ze anekdotes zoals de slagroomtaart die ze van de Nor heeft gekregen, waarbij ze verschillende keren het publiek eraan moet herinneren dat het géén Limburgse Vlaai is, tot een geintje over Sjaak die achter de geluidstafel zit en altijd ‘de sjaak’ is, zoals het gezegde in Brabant luidt. Het optreden is een fijne afwisseling tussen het stevigere werk en de rustige ballads waarbij haar stem helemaal tot zijn recht komt. Tijdens dat stevige werk wordt haar stem af en toe overstemd door de instrumenten maar altijd blijft die glimlach op haar gezicht, een teken dat Anneke van de avond geniet – net als het publiek.

Tot  mijn verbazing eindigt de eerste set met een oud nummer dat nog uit tijd met de Gathering stamt. ‘Strange Machines‘ staat als een huis en is voor mij een van de hoogtepunten van de avond. De setlist had al verraden dat er nog een nummer van de Gathering op het programma staat. Het publiek mag kiezen tussen  ‘Broken Glass‘ en ‘Leaves‘ waarbij dat laatste nummer duidelijk favoriet is. De uitvoering is delicaat, met alleen toetsenist Vic Anselmo (die Annelies Kuijsters wegens ziekte heeft vervangen) op keyboard, en veroorzaakt kippenvel. 

Het laatste nummer dat we deze avond te horen krijgen is ‘The Best Is Yet To Come’. Misschien is dit een stille hint naar wat we in de komende jaren van Anneke van Giersbergen kunnen verwachten.

Na een gezamenlijke buiging, een kort moment handen schudden zijn we weer op weg naar huis. Ik zeg we, want dit concert ben ik samen met Hetwie gegaan. Gezellig samen een avondje uit.

 Alle foto’s van Anneke van Giersbergen
http://www.flickr.com/photos/nandoonline/sets/72157640680880523/show