Lofoten 2016 – Aurora borealis

Een reis naar het noorderlicht. Zo zou je onze reis naar de Lofoten eilanden in Noorwegen kunnen noemen. Het noorderlicht zien, ervaren en vooral ook fotograferen staat al vele jaren (zo niet decennia) op de verlanglijst. De kans dat dit verschijnsel in Nederland te zien is blijft erg klein. En als het dan te zien is, is het een zwakke afspiegeling van wat het kan zijn, ergens vlak boven de horizon, een rode gloed die makkelijk verward kan worden met de lichtvervuiling in Nederland. In dit bericht vertel ik over de reis Lofoten 2016 en Aurora borealis.

Geschatte leestijd: 10 minuten

Er moeilijk is het niet om het noorderlicht te gaan bekijken. Het is een kwestie van de reis boeken en gaan. Of je het dan ook daadwerkelijk te zien krijgt is een ander verhaal. Het mystieke groene licht in de lucht is altijd wel te zien, heb ik me laten vertellen, en altijd op de foto te krijgen dankzij de gevoelige sensoren van tegenwoordig. Maar het mag niet bewolkt zijn, of niet helemaal.

Natuurlijk is alleen een vage groene gloed in de lucht niet waar je op hoopt. Het zijn die dansende gordijnen die boven je hoofd zweven, fel en onmiskenbaar. Als je dan naar die plekken gaat waarvan je al duizenden foto’s met een fantastisch noorderlicht heb gezien, dan hoop je natuurlijk op de ‘wauw’ factor. En het moet donker zijn. De winter is dus hèt moment om die reis te boeken.

Aurora borealis, het noorderlicht

Het noorderlicht, ofwel de Aurora borealis, wordt veroorzaakt door geladen deeltjes die in de zonnewind zitten. De zonnewind is de constante stroom geladen protonen en elektronen die door of met behulp van de helse kernfusieprocessen in de zon geproduceerd worden. Normaal gesproken zorgt het sterke magnetisch veld van de Aarde ervoor dat die deeltjes veilig langs onze planeet geleid worden.

Maar soms, als er sterke explosies op de zon plaatsvinden, of andere processen waardoor er veel van die zonnewind wordt geproduceerd, kan het magnetisch veld van de Aarde zo verstoord worden. Dan komen die geladen deeltjes via de magnetische Noord- en Zuidpool de atmosfeer binnen. En dan ontstaat er het poollicht, het noorderlicht, de Aurora borealis. Ten minste, bij de Noordpool. Bij de Zuidpool heet het dan zuiderlicht of de Aurora australis.

Wil je daar meer over weten dan verwijs ik graag door naar 
https://nl.wikipedia.org/wiki/Poollicht 
en 
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonnewind

De eerste echte Aurora borealis bij het Polar Light Center.

Al de eerste avond in Harstad kregen we het noorderlicht te zien, bijna per toeval omdat het nauwelijks met het blote oog te zien was. Maar het verscheen duidelijk zichtbaar op de foto. Dit viel echter volledig in het niet op de tweede avond op de Lofoten, in Laukvik waar ook het Polar Light Center te vinden is.

Na een presentatie over het Noorderlicht door Rob en Threes van het Polar Light Center werden we aansluitend getrakteerd op een adembenemend noorderlicht op het strand van het dorp. Hoe de reis over de Lofoten ook verder zou verlopen, het doel was deze avond al bereikt: ademloos genieten van de prachtige heldere groene gordijnen die traag in de nachtelijke hemel hun dans uitvoerden.

Het noorderlicht is echt zo groen

Het is goed bekend dat foto’s in fotobewerkingsprogramma’s extreem gemanipuleerd kunnen worden. Kleuren, contrast en helderheid van zoiets als het noorderlicht zou heel goed overdreven in bewerkte foto’s kunnen verschijnen. Hoewel deze avond het niet eens een extreem actief noorderlicht was, bleek mijn achterdocht jegens dit soort foto’s onterecht; het is echt zo fel (of kan zo fel zijn) als het altijd op de foto’s te zien is. Het was deze avond genieten met volle teugen, ademloos, dansend van plezier dat we zoveel geluk hadden om het voor de tweede keer zo fel aan de hemel te zien. 

Als het noorderlicht uit de hemel verdwijnt betekent dat niet dat het voor die nacht gedaan is. Het kan natuurlijk altijd weer opleven, zoals ons ook verteld werd in het Polar Light Center. Na deze prachtige noorderlichtshow hebben we toch het bed gekozen want hoe graag ik ook wil blijven doorgaan, slapen is verplicht. Zeker als je ook nog overdag alles wilt ontdekken en bekijken.

De dagen daarna kregen we erg wisselende weersomstandigheden met sneeuw, hagel en dikke bewolking. Het heeft iets bijzonders, dit soort weer, en het maakt het landschap bijzonder interessant. De twee opvolgende avonden kregen we opnieuw een heldere hemel, met zo nu en dan wat bewolking. We kozen voor de eerste avond een mooi fjord waar we die dag in een zware sneeuwstorm waren overvallen, maar waar we bij helder weer wel vrij zicht op de hemel hadden. Daar kregen we opnieuw een indrukwekkende dans van de aurora te zien, speels, intens, verrassend en vooral fotogeniek.

Zoeken naar interessante plekken voor de Aurora borealis

Hoewel het bijzonder fijn is om lekker zelf op pad te kunnen, zonder rekening te hoeven houden met anderen, betekent het wel dat je zelf op zoek moet gaan naar de fotogenieke plekken. Aangezien we nog nooit in die streken zijn geweest is dat moeilijk. Je bent volledig aan eigen ontdekkingen overgelaten en dat kan betekenen dat er misschien achter een volgende bocht, of op vijf minuten lopen een prachtige plek is, een plek waarvan je gedroomd hebt. Niettemin bleek het Grunnførfjorden een uitstekende plek voor dit prachtige schouwspel dat recht over ons hoofd heen bewoog.

Op de laatste avond in Laukvik vertrokken we in een felle sneeuwbui met de voorspellingen dat het misschien een uurtje lang helder zou worden voor een nieuwe bui zich zou aandienen. En ja hoor; de sneeuw stopte en de bewolking brak. In het licht van de Maan kregen we voor de derde avond op rij een prachtig noorderlicht te zien.

Een timelapse

Terwijl ik aan het fotograferen was bedacht ik me plotseling dat een timelapse wel leuk zou zijn. Zonder verder na te denken aan de positie van mijn camera startte ik de timelapse, om na afloop te realiseren dat ik de camera in portrait stond. Het is maar een korte timelapse die alleen maar een idee geeft van hetnoorderlicht.

Het bleef hier niet bij. Ik ben later nog even naar het dorp Laukvik gegaan om bij de vuurtoren mijn kansen af te wachten. Tussen de sneeuwbuien door wist ik nog enkele mooie beelden te fotograferen, samen met de wolkenpartijen die door het maanlicht mooi verlicht werden. Het spel van wolken en het groene licht in de hemel leverde een onwerkelijk landschap op, sfeervol, sprookjesachtig… of misschien wel buitenaards voor iemand die dit voor het eerst in zijn leven ervaart. Voor mij dus.

Alle foto’s van deze fotoreis naar de Lofoten zijn te vinden op mijn account op Flick-r:
https://www.flickr.com/photos/nandoonline/albums/72157664291074110

Na deze avond kregen we geen gelegenheid meer om het Noorderlicht te fotograferen. Wolken, sneeuw en regen teisterden de Lofoten. Dat was jammer, want de voorspellingen door het Polarlightcenter waren bijzonder gunstig. Hoewel dit jammer was mag ik absoluut niet klagen. We gingen (onder andere) voor het Noorderlicht en daarin zijn we absoluut niet teleurgesteld.