Ik heb Emilie Autumn al (pas) drie keer live gezien. Die optredens waren een lust voor het oog, zeker vanuit het oogpunt van een fotograaf. Een uitbundige Victoriaanse aankleding en kleurrijke dames op het podium die bekend staan als The Bloody Crumpets. De muziek is bijna ondergeschikt aan het visuele geweld en de seksuele insinuaties op z’n Amerikaans. Toch weet Emilie Autumn heel aardig viool te kunnen spelen, zo getuigd het klassieke album Laced / Unlaced. Die viool speelde ook een rol in haar optredens. En de muziek zelf? Een mix van burlesk, gothic en glamrock waar niet iedereen van gecharmeerd is, behalve misschien de doelgroep; jonge meiden van een leeftijd die tussen de veertien en twintig ligt.
Wat doe ik dan daar bij zo’n optreden? Een groot deel voor de foto’s natuurlijk en een deel voor de muziek die ik bij tijden niet eens slecht vind.
Emilie Autumn heeft een nieuw album uitgebracht, een (autobiografisch) boek en er staat een musical op de planning. Dit heeft allemaal invloed op het podium gekregen. De Bloody Crumpets zijn nog maar met z’n tweeën en de speelse, uitbundige Victoriaanse aankleding is grotendeels verdwenen. Daarvoor in de plaats krijgen we een voorproefje van de toekomstige musical die losjes gebaseerd is op haar boek. Het is een duister verhaal, heb ik me laten vertellen, waardoor die frivole sfeer op het podium helemaal verdwenen is.
De show van Emilie Autumn is helemaal niet volgens de verwachtingen. Nu is dat ook niet altijd goed en zijn nieuwe elementen noodzakelijk (altijd hetzelfde wordt saai), maar de muziek staat niet langer centraal en het verhaal dat de drie dames op het podium proberen te vertellen is niet echt duidelijk en bovendien loopt het niet soepel. Er zijn zoveel pauze momenten dat het geheel niet op gang komt. Wanneer het optreden dan na twee uur (inclusief een kwartier plaspauze) eindigt blijft een groot deel van de zaal hoofdschuddend achter. Behalve de fans, die het waarschijnlijk niet kan deren.
De fotograferen kregen vijf nummers de tijd om hun foto’s te maken. En dat is dan ook aan de lopende band gedaan. Ik had een (hele) volle zaal verwacht en werd verrast met een zaal die voor 1/3 gevuld was. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt bij Emilie Autumn. Er was dus ruimte genoeg voor te fotograferen. De foto’s die door de selectie zijn gekomen staan op mijn site en zijn te benaderen via de volgende link:
http://concerten.nandoonline.com/index.php?linkset=review&id=425
Ik heb een uitgebreide review geschreven die op de site van 3voor12ehv.nl is verschenen.
