Afgelopen maandag hebben we nog een klein beetje kunnen nagenieten van het Summer Darkness festival. In Tivoli de Helling trad Front Line Assembly op, samen met Haujobb en Ivardensphere. Deze avond was speciaal voor de mensen die ook op Summer Darkness zijn geweest want die mochten op vertoon van hun passe-partout gratis naar binnen. Het was dan ook erg druk voor op een maandag, zeker toen Front Line Assembly het podium betrad.
Ik ben er niet alleen voor mijzelf heen gegaan, maar ook voor Roarezine. Op de website van het webzine is een kleine set foto’s van de optredens verschenen, vergezeld met een kort verslag. De link is http://www.roarezine.nl/2013/08/21/front-line-assembly-haujobb-tivoli-de-helling-utrecht/
Ik wil niet te diep op het optreden ingaan, daarvoor verwijs ik door naar de site van Roarezine. Ik heb namelijk voor de eerste keer mijn vertrouwde werkpaard, de Canon EOS 1Dmk3, thuis gelaten en gebruik gemaakt van mijn relatief nieuwe EOS 5Dmk3. Even was er de twijfel of ik dat wel zou doen, maar de mogelijkheden van deze camera laten dat vertrouwde werkpaard ver achter zich.
Er zijn een aantal punten die de EOS 1Dmk3 een bijzonder fijne camera voor concerten maakt. Een van de belangrijkste dingen is de robuustheid. De 1Dmk3 is een tank die tegen een stootje kan. Meer zelfs, want de camera heeft menige stoot, bierregen en zelfs een flinke val op een betonnen vloer overleeft. De 1Dmk3 is snel, zowel met scherpstellen en serieopnamen, en heeft bovendien zeer veel scherpstelpunten. De ISO prestaties zijn goed, de ruis acceptabel en in combinatie met de 85L en 35L objectieven heb ik vele duizenden opnamen tijdens vele concerten kunnen maken.
Maar nu is er de EOS 5Dmk3. Het voordeel van deze camera is dat de specificaties dicht bij die oude 1D serie komen. Veel scherpstelpunten, snel en een uitmuntende ISO prestatie. Reden om deze camera uit te proberen tijdens het concert van Front Line Assembly.
Maar ik heb niet alleen een andere camera gebruikt. In plaats van de 85L en 35L objectieven heb ik gekozen voor de 24-70L en de 135L. Als scherpstelling heb ik de camera op zone-AF gezet in plaats van één enkel punt waarmee ik de camera veel meer zelf heb laten kiezen, veel meer dan wat ik het werkpaard altijd liet doen. Een vergelijk is dus niet helemaal eerlijk, maar de ervaring die ik heb opgedaan telt natuurlijk zeker wel.
De EOS 5Dmk3 werkt heerlijk met de hoge ISO waarden. Ging ik met de 1Dmk3 niet verder dan ISO1600 en sporadisch naar ISO3200, of zelfs ISO6400 in uiterste gevallen; met de 5Dmk3 kan ik makkelijk ISO3200 of ISO6400 gebruiken zonder dat de ruis hinderlijk wordt. De zone-AF werkt an-sich goed, maar ik neig een volgende keer toch weer naar single-point AF zodat ik meer controle heb over waar de camera scherp stelt. Voor mijn gevoel zaten er tè veel foto’s tussen die het scherptepunt verkeerd hadden. De tweede joy-shuttle op de grip (voor verticale handeling) is even wennen, maar het heeft een grote meerwaarde. De scherpstelling is in ieder geval bijzonder snel te noemen.
Alles bij elkaar geteld is de 5Dmk3 een fijne camera om concerten mee te fotograferen. Maar ik mis toch nog die robuuste feel van de 1Dmk3. Dit keer was het publiek rustig, maar bij een springende menigte zou ik me met deze nieuwe camera minder op mijn gemak voelen. Het kan ook zijn dat de camera nog tè nieuw is.
Het gemis van de 1,3 cropfactor die de EOS 1Dmk3 heeft, werd gecompenseerd door een langer brandpunt (135mm ipv de 85mm). Gebruik van de fisheye levert dan weer een heel bijzondere ervaring op. Al met al heb ik gemengde gevoelens over de resultaten, maar de camera is een heerlijk hulpmiddel om concerten mee te fotograferen. Komende concerten zullen uitwijzen of dit een eenmalige ervaring is, of dat het consequent goed aanvoelt in die donkere zalen.
De foto’s staan natuurlijk weer op mijn website:
Ivardensphere
http://concerten.nandoonline.com/index.php?linkset=review&id=422
Haujobb
http://concerten.nandoonline.com/index.php?linkset=review&id=423
Front Line Assembly
http://concerten.nandoonline.com/index.php?linkset=review&id=424
Ik heb dan wel geen 5d3, maar ben sinds kort wel de 5d2 gaan gebruiken voor concerten. De AF is een waar drama t.o.v. 1D3 en hij voelt zeker niet zo robuust aan. Toch verdringt hij vaker en vaker de 1D3 uit de tas. Het voordeel van full frame (zodat mijn 35mm beter tot zijn recht komt) en vooral de hogere iso maken dat ik de paar extra missers voor lief neem. Hierbij moet ik ook de live view noemen, en het feit dat je met de AF kunt scherpstellen tijdens het gebruik van deze feature, geniaal. Ik kan echter… Lees verder »
Nando, ik denk dat je pas echt kunt oordelen als je de 5D3 vaker hebt gebruikt. Je vertrouwde 1D3 die je als je broekzak kent vergelijken met 1 avondje 5D3 is niet helemaal fair denk ik. De 5D3 gebruik ik nu bijna een jaar en hij voelt echt een stuk degelijker aan dan z’n voorganger. Ik fotografeer dan weliswaar geen concerten, maar wel ruige gebieden bij soms slecht weer, IJsland! Wat mij aan de 5D3 opvalt is dat hij betrouwbaarder is, de belichting nauwkeuriger, de AF veel sneller en eigenlijk altijd spot-on en ook ik gebruik liever het centrale focuspunt… Lees verder »
Dank je voor je reactie, Arnold. Ik heb de 5D3 al veel gebruikt, maar nog niet eerder bij concerten. Het vergelijk dat jij trekt met zijn voorganger, de 5D2, is in dit geval totaal niet relevant omdat ik die nooit heb gehad of gebruikt. Ik geef hier mijn eerste indruk ten opzicht van de de 1D3 (en die is niet vergelijkbaar met een 5D2 – nog niet bijna) Concerten is sowieso niet vergelijkbaar met de eenvoud van landschappen (of een glow in de dark feestje, wat dat betreft). Ik heb voldoende ervaring met dit soort fotografie om de eerste indruk… Lees verder »