Wie herinnert zich Napster nog? Een prehistorisch stukje software om via internet muziek te delen en downloaden. Napster was een ideale manier om op een eenvoudige wijze nieuwe muziek te leren kennen. Via die weg kwam ik in contact met de muziek van bands zoals onder andere Arcana, Mila Mar, Oomph! en L’Âme Immortelle. Die laatst genoemde trad in het begin van het millennium op in de 013 in Tilburg (12 oktober 2001); een muziekcentrum dat toen nog geen drie jaar oud was en waar ik nog nooit eerder was geweest. Dit was ook in de periode dat ik even geen concertfoto’s maakte, waardoor ik er geen beeldmateriaal van heb.
Nu, dertien jaar later, waarbij de band L’Âme Immortelle stiekem een beetje in een vergeethoekje was verdwenen, ontdekte ik dat ze nog steeds bestaan (wat ik had kunnen weten als ik beter had opgelet) en dat ze dit jaar een nieuw album uit hebben gebracht. Bovendien traden ze op in de Matrix in Bochum (D). Een mooie gelegenheid om deze band, die ik dank zij Napster heb leren kennen, weer eens live te zien. Het was bovendien grappig om erachter te komen dat Thomas Rainer de zanger van L’Âme Immortelle is. Thomas heb ik al eerder gesproken en live gezien bij het optreden van zijn project Nachtmahr. Het laat weer eens zien hoe klein het wereldje in deze muziek scène is.
L’Âme Immortelle is een mix van elektronische muziek en darkwave. Zoals zo mooi te lezen is op Wikipedia is de muziek veelal melancholiek en vol met ‘lovelorn’ teksten (‘lovelorn’, wat zoveel als ‘hopeloos verliefd’ betekent, vind ik een prachtig woord). De albums uit de eerste drie jaren van het bestaan van de band heb ik bijzonder veel geluisterd: “Lieder Die Wie Wunden Bluten” (1997), “… In Einer Zukunft Aus Tränen Und Stahl” (1998) en “Wenn Der Letzte Schatten Fällt” (1999). Vooral de combinatie van rauwe stem van Thomas Rainer en de heldere zang van Sonja Kraushofer spreekt me aan. Voor wie het vergelijk doortrekt naar de populaire “Efteling-rock” van al die female fronted metal bands, het is totaal anders en als je het mij vraagt: heel wat beter (maar dat kan ook een kwestie van smaak zijn).
Ik werd op het concert gewezen door een van de bands die in het voorprogramma stonden. Audrey Bach van K-Bereit, die ik heb leren kennen in Vlissingen bij Terra Gotha XXI, vertelde me een tijd geleden dat ze samen met L’Âme Immortelle zouden optreden. Dat was een mooie gelegenheid die ik niet kon laten schieten. Op 28 november stond ik dus voor het podium van de Matrix voor foto’s, een review voor Reflections of Darkness en natuurlijk de muziek.
Een woordje over de Matrix. Het is een prachtige locatie in Bochum, Duitsland. Sfeervol aangekleed en vooral duister. De concerten vinden plaats in een smal lang gewelf dat ‘The Tube’ genoemd wordt. En dat is een groot nadeel, want hoewel de Matrix een prachtige lokatie is, is het geluid in The Tube bijzonder slecht. De zaal is gewoonweg niet gebouwd voor concerten en hoe verder je van het podium af staat, hoe slechter het geluid wordt. Gelukkig stond ik als fotograaf tussen het publiek en het podium, in een fotopit die ik samen met een andere fotograaf volkomen voor mezelf had.
Voor een uitgebreide review verwijs ik graag door naar de website van Reflections of Darkness en voor de volledige set foto’s natuurlijk naar mijn flick-r website. De links staan aan het eind van dit blogbericht. Helaas liep het optreden van K-Bereit niet volgens plan. Zangeres Audrey Bach is na het tweede nummer flauw gevallen wat het einde van het optreden betekende. Ze is in de loop van de avond volledig opgeknapt en heeft de overige optredens, die volgden in deze korte tour door Duitsland, kunnen doen.
Het optreden van L’Âme Immortelle vond ik goed, afgezien dan van de geluidskwaliteit in de zaal. Ik heb ervan genoten en een set leuke foto’s kunnen maken. Ik sluit dit bericht af met een aantal foto’s van het optreden. Zoals gezegd, de complete set is te vinden via de onderstaande links.
Esoterik
https://www.flickr.com/photos/nandoonline/sets/72157649147167557/
K-Bereit
https://www.flickr.com/photos/nandoonline/sets/72157649147167587/
L’Âme Immortelle
https://www.flickr.com/photos/nandoonline/sets/72157649147167607/
Review op Reflections of Darkness
http://www.reflectionsofdarkness.com/artists-k-o-concertreviews-157/15263-live-review-l-ame-immortel
Daarna is het thuis luisteren naar de cd “Drahtseilakt” zelf die, hoewel niet zo goed als het vroegere werk, zeker de moeite waard is. Helaas is het er op de avond van het concert niet meer van gekomen om het boekje te laten signeren. Ach ja…
🙂
