De boomkikker in Nederland

Iedereen is vertrouwd met kikkers. We kennen ze allemaal, kwakend in poelen, vijvers en in sloten. Meestal zijn het groene kikkers die we zien en horen, soms bruine kikkers. Er is echter nog een kikkersoort te vinden: de Boomkikker in Nederland.

De Boomkikker (Hyla arborea) was in Nederland vrijwel uitgestorven, voornamelijk door de ‘vernietiging’ van de natuurlijke leefomgeving van deze dieren. Het laatste decennium zijn de dieren op verschillende locaties in Nederland opnieuw geïntroduceerd. De voorwaarde voor succes is het terugbrengen van die natuurlijke leefomgeving, wat dan ook mondjesmaat gebeurt. De plaatsen waar de kleine kikkers gevonden worden zijn versnippert en klein. Aan één van die plaatsen hebben we een bezoek gebracht in de hoop deze dieren te vinden. En dat is gelukt.

Het is goed zoeken. De groene kleur is een perfecte schutkleur waar de boomkikker volledig op vertrouwt. Doodstil en bijna onzichtbaar zit het 4 cm grote diertje op een blad of op de stengel van de bramenstruik. Ze zijn minder schuw dan bijvoorbeeld de groene kikker die zich bij de minste beweging in de omgeving verbergt. Eenmaal gevonden zijn de boomkikkers dus redelijk makkelijker te fotograferen, mits de bladeren van de struiken niet in de weg zitten.

De boomkikker zit graag op bladeren, als het even kan in de zon (hoewel er deze dag geen zon te bekennen was). Ze zitten ineengedoken, met de poten dicht tegen het lichaam. Hierdoor zijn de poten met zuignappen en de oranje buik helaas niet te zien. De houding waarin ik deze twee boomkikkers heb gefotografeerd is wat het meest gezien wordt. Het zou mooi zijn om in de nabije toekomst het kleine kikkertje ook te fotograferen als het actief is. Omdat de boomkikker voornamelijk ‘s-nachts actief is, zal die kans erg klein zijn. Maar vooralsnog ben ik blij dat we dit prachtige maar zeldzame dier gevonden hebben, èn dat het geluk is om ze op de foto te zetten.