De boshyacinten in het Hallerbos

Na jaren is het er dan eindelijk van gekomen om naar het de boshyacinten in het Hallerbos te gaan. Dit bos staat bekend om de vele Wilde Hyacinten (Hyacinthoides non-scripta), ook wel boshyacinten genoemd, die in de lente een paars deken onder de beukenbomen vormen.

Geschatte leestijd: 6 minuten

Ons bezoek aan dit bekende bos vlak onder Brussel moest bovendien niet zomaar tijdens de dag plaatsvinden, maar in de vroege ochtend bij zonsopkomst. Dit betekent vroeg opstaan want de zon komt op 4 mei om 6:06 uur op, en Halle ligt op 170 km afstand. Zelfs om 6:00 uur in de ochtend waren er al veel fotografen op pad. Helemaal alleen in dit bos rondwandelen lijkt dus een ijdele hoop.

Wachtend op het moment dat de eerste zonnestralen door het bos heen drongen zochten we, overweldigd door de enorme hoeveelheden boshyacinten in het Hallerbos, naar een geschikte plek. Dat was meer afgaan op toeval dan een doordacht plan omdat we totaal niet wisten hoe het licht zich zou ontwikkelen en waar de beste plek zou zijn.

Als het zonlicht dan eenmaal een weg door de bladeren en bomen gevonden heeft gaat het allemaal veel te snel: er is zoveel moois te fotograferen dat je keuzes moet maken.

Het kan lastig zijn om het Hallerbos te fotograferen

Fotograferen in het Hallerbos is moeilijker dan ik dacht. De enorme hoeveelheid foto’s die overal op het internet te vinden zijn laten het bos in al zijn pracht zien. Mijn doel was een manier van fotograferen te vinden die zich onderscheidt van al die andere foto’s. Dus; een foto die nog niet eerder is gemaakt. Nu weet ik dat dit onmogelijk is, maar het is een mooi streven en het legt de lat op een aangename hoogte.

Ik hoopte met de zonsopkomst en de boshyacinten in het Hallerbos een aantal unieke boslandschappen te fotograferen. Maar helaas was er geen nevel, geen zonneharpen en geen echte gouden stralen licht die door het bos priemden. Ik wilde ook niet de standaard boslandschappen van beuken die uit een tapijt van paarse bloemen rezen. Het mooie tegenlicht van de laagstaande zon gaf in ieder geval een mooi dromerige sfeer aan een aantal foto’s mee.

Als de zon hoger komt te staan wordt het moeilijker om dit soort foto’s te maken, en uiteindelijk zelfs onmogelijk. Toch blijft het bos prachtig en het is moeilijk om niet overal een foto van te maken. Door de pracht van de boshyacinten in het Hallerbos blijf je fotograferen, ook al weet je dat je al een soortgelijke foto hebt gemaakt. Naarmate de tijd verstreek begon het op te vallen hoe geurig het bos is. De karakteristieke geur van hyacinten is overal. Bovendien is de lucht vervult met stuifmeel dat overal op komt te zitten. Vooral op de camera is dat lichte stof goed te zien.

Het is druk in het Hallerbos

Halverwege de ochtend valt de drukte in het Hallerbos op. Mensen die wandelen, fotograferen, fietsen, joggen… overal zijn ze te zien. Wij zijn verder het bos in gegaan dat bekend staat als het Tranendal. Het landschap is daar glooiend waardoor de boshyacinten in het Hallerbos nog mooier tot hun recht komen. Je ziet ook overal fotografen staan en het lijkt erop dat ook al die fotografen dezelfde foto maken.

Op één punt heb ik gebruikt gemaakt van mijn fisheye om een heel ander standpunt vast te leggen. Het is toch wel een van de foto’s waarvan ik overtuigd ben dat niet veel andere het bos op deze manier hebben gefotografeerd. Hoewel ik er toch een aantal ken die dit ook al gedaan hebben – zoals ik al gezegd heb: alles is al eens gedaan.

Het bezoek aan de boshyacinten in het Hallerbos was de moeite waard. Het is prachtig om dat tapijt van bloemen te zien, ruiken en ervaren. Het is jammer dat het zo ver van huis is: dat is een drempel om er snel weer ‘even’ naar toe te rijden. Maar wie weet… nu ben ik voorbereid.

Lees ook de blogberichten over de bezoekjes die in andere jaren zijn gemaakt
Een bezoek aan het Hallerbos
Het Hallerbos in 2015

Meer foto’s zijn te vinden op mijn flick-r pagina
 http://www.flickr.com/photos/nandoonline/sets/72157633402070441