Ongeveer 5000 jaar geleden leefden er in Nederland mensen die we later zouden leren kennen als het trechterbekervolk. Die naam ontlenen ze aan het trechtervormige aardewerk dat ze gebruikten. Dit volk begroef hun doden in grafheuvels met enorme zwerfstenen die door gletsjers van de laatste ijstijd waren achtergelaten. De restanten van die grafheuvels zijn nu de hunebedden die vooral in de provincie Drenthe te vinden zijn. Afgelopen weekend zijn we een paar dagen naar Drenthe geweest waarbij een bezoek aan een aantal hunebedden natuurlijk niet kon uitblijven.
Er zijn ongeveer 50 hunebedden in Nederland overgebleven, niet allemaal in de beste staat. Sommigen zijn deels gerestaureerd met ‘nieuwe’ stenen waardoor ze niet meer authentiek zijn. Maar als je daar voorbij kijkt blijven het indrukwekkende bouwsels waarbij elke keer weer de vraag opkomt: hoe kregen die oermensen het toch voor elkaar om deze enorme rotsen te verplaatsen en stapelen. Ik denk dan: ‘Met heel veel moeite.’
Een lijst met hunebedden is te vinden op de website http://www.hunebeddenwijzer.nl/
Het mooie zonnige weer geeft niet bepaald het meest ideale licht. Harde contrasten en fel licht gaf mij al snel de gedachte om deze serie foto’s in zwartwit uit te voeren. Alle hunebedden bezoeken is in anderhalve dag niet te doen, en zeker niet leuk. Je moet er de tijd voor nemen. Zoekend op internet had ik een lijstje gemaakt van een aantal interessante hunebedden in de buurt van Drouwen en Borger, zonder meteen lange afstanden af te moeten leggen.
Ook het hunebedcentrum in Borger, waar het grootste hunebed van Nederland ligt, lag op de route. Door tijdsgebrek en honger hebben we dat echter overgeslagen. Maar ik denk dat het juist die kleine verborgen exemplaren zijn, die het zo leuk en geheimzinnig kunnen maken. En soms ontdek je aparte vormen zoals bij D20, waar een van de stenen een gezicht vertoont dat erg lijkt op die beelden op Paaseiland.
Een grote verrassing was hunebed D49, net buiten het plaatsje Schoonoord naast een camping. Het heeft de bijnaam Papeloze Kerk omdat de protestanten hier in het verleden diensten hielden. Het hunebed diende daarbij als podium. Die tijd is inmiddels voorbij, maar het is een plek waar de jeugdige campingbezoekers graag vertoeven. Het hunebed is grotendeels gerestaureerd en laat een deel van de grafheuvel zien. Het is een imposante plek, zeker in laatste licht van de dag.
Twee dagen is te weinig om alles te kunnen zien en bezoeken, zeker als er nog andere plannen zijn. Dit hart van de provincie Drenthe ligt voor ons te ver weg om regelmatig te bezoeken en dat is jammer. Het zou mooi zijn om deze prachtige prehistorische herinneringen vaker vast te kunnen leggen. Van de andere kant maakt het dit bezoek alleen maar meer bijzonder.
De volgende hunebedden hebben we bezocht: D26, D19 en D20 bij Drouwen, D21 tot en met D25 bij Bronneger, en D49 bij Schoonoord.