Net zoals voorafgaande jaren zijn we voor de jaarwisseling naar de Opaalkust gegaan. Dit betekent niet alleen een fantastische omgeving om het nieuwe jaar mee te beginnen, maar ook het ontbreken van vuurwerk. Dat is wel zo fijn voor onze trouwe viervoeter Bruc.
Geschatte leestijd: 12 minuten
Vuurwerk is natuurlijk prachtig om te zien. Maar het ongecontroleerde geknal dat al weken vooraf aan de jaarwisseling gebeurd is een ramp voor huisdieren. Zo ook voor Bruc, onze trouwe viervoeter. Daarom hebben we al een aantal jaren de jaarwisseling aan de Opaalkust doorgebracht. Dat geeft rust voor Bruc, en dus ook voor ons. Het is heerlijk om dagelijks over het strand en over de kliffen te wandelen. Hoewel vuurwerk zien en fotograferen prachtig is, geef ik toch de voorkeur om de jaarwisseling aan de Opaalkust door te brengen.
Storm aan zee tijdens de jaarwisseling aan de Opaalkust
Ik geloof dat de storm die over Europa trok Gerrit genoemd werd. Wat de naam ook was, we kregen niet alleen springtij maar ook nog aanlandige wind met stormkracht. Op het hoogtepunt was de windkracht 8 op de schaal van Beaufort. Bovendien hadden we hoogtij gedurende het middaguur, met een hoogteverschil van maar liefst 6 tot 7 meter.
Een voorspelling voor veel regen
De voorspellingen voor de jaarwisseling aan de Opaalkust zagen er niet rooskleurig uit. Naast de harde wind voorspelde de weerberichten veel regen, heel veel regen. Dat wil natuurlijk niet zo heel veel zeggen, want niets is zo onvoorspelbaar als de weersvoorspellingen. En inderdaad, hoewel er menig regenbui is gevallen, viel het op één dag na best wel mee. Natuurlijk scheelt het ook waar je bent, want terwijl we over de kliffen van Pointe Nid-du-Corbet naar Cap Gris-Nez wandelden zagen we menig regenbui over Wimereux en Boulogne-sur-Mer trekken.
De storm op haar hoogtepunt
We zijn naar Audresselles gegaan tijdens het hoogtepunt van de storm. Met regenkleding en laarzen aan, een regenhoes over de rugzak, en een theedoek om regelmatig het objectief en de bril schoon te maken. Het schuim op het strand kwam tot onze knieën en de wind maakte het soms moeilijk om overeind te blijven. Een enkele regenbui waaide snel over, waarna zelfs de zon haar gezicht nog even liet zien.
Juist de harde wind zorgt voor wisselende omstandigheden. De regenbui kan het minder aantrekkelijk maken om erop uit te gaan, maar als je dan ter plekke bent, ben je op tijd voor dat ene moment dat het licht magische is. Dit gebeurde ook op de natste dag van deze jaarwisseling aan de Opaalkust, toen tijdens zonsondergang de lucht een half uur lang volledig onbewolkt was. Ondertussen was het een kunst om overeind te blijven op de boulevard van Wimereux door de stormachtige wind.
Alle plannen zijn overhoop gegooid
Ik had grootse plannen voor deze jaarwisseling aan de Opaalkust. Sterrensporen fotograferen, lange sluitertijden, ICM technieken en een timelapse van de getijden stonden op het wensenlijstje. Even speelde ik nog met het idee van lichttekenen en drone fotografie, maar die plannen had ik al laten varen. We hadden statieven bij ons, camera’s, filters en alle andere hulpmiddelen die nodig zouden zijn.
Uiteindelijk zijn de filters de tas niet uit geweest. De weersomstandigheden tijdens de jaarwisseling aan de Opaalkust lieten het gewoon niet toe. Het statief bleef in de auto liggen, want de wind zou het toch omblazen. We hebben alles uit de hand gefotografeerd, hoewel er een paar momenten waren dat het gebruik van het statief wel handig zou zijn geweest. Wat ik wel heb kunnen doen is een klein beetje ICM, intentional camera movement.
Wat hebben we gedaan? Gewoon fotograferen met hoge ISO-waarden en gebruik maken van beeldstabilisatie. We hebben over de stranden gewandeld en boven over de kliffen. Dat was ook heerlijk. De lange sluitertijden bewaar ik wel voor de masterclass lange sluitertijden die we in april en september 2024 doen. En wie weet gaan we tussendoor nog wel een keer.
De foto’s van de jaarwisseling aan de Opaalkust
Ik heb elke dag gefotografeerd. ‘s-Morgens tijdens eb gingen we het strand op voor de zonsopkomst. ‘s-Middags, tijdens hoogtij, wandelden we over de kliffen om vervolgens ‘s-avonds de zonsondergang te fotograferen vanaf een willekeurig punt. Niets moest, alles mocht. Dit heeft tot een mooie set foto’s geleid waarvan ik er hier een aantal laat zien.
Een review
Tijdens de jaarwisseling aan de Opaalkust had ik de Panasonic Lumix DC-G9 II bij me. Deze mooie M42 camera, die ik voor Cameraland.nl en Panasonic Nederland aan het reviewen was, heb ik voor vrijwel alle beelden gebruikt. Alleen voor de foto’s die met het teleobjectief zijn gemaakt heb ik mijn oude vertrouwde Canon EOS R5 gebruikt.
Wow! Wat een prachtige fotoreeks! Toen we nog een mobilhome hadden, waren we toch 3 keer per jaar daar te vinden. Heerlijk rustig en prachtige zichten… zelfs in de zomer is het er redelijk rustig. Jaarovergang hebben we nog niet gedaan.
Dank je voor je reactie, Viviane. Het is inderdaad een heerlijk gebied. Niet voor niets geef ik er twee keer per jaar een masterclass lange sluitertijden 🙂
Prachtige beelden en hoewel de camera die ik gebruik (Fuji XT2) (spat)water en vuil bestendig zou zijn durf ik het toch niet aan tot nog toe om in dit soort weersomstandigheden naar het strand te gaan. Wat doe jij om je camera en objectieven te beschermen?
Ik heb geen speciale actie ondernomen. Mijn camera is een paar keer nat geworden van de regen, maar verder niets. Het is allemaal minder kwetsbaar dan je denkt. Maar dat betekent niet dat je ondoordacht op pad moet gaan. Een regenhoes voor je camera is te adviseren, en je objectief regelmatig schoonmaken met een theedoek.
De Opaalkust is sowieso een ‘speeltuin’ voor fotografen. Maar met deze omstandigheden lijkt het me helemaal genieten van/aan de vele prachtige plekken die er te vinden zijn.
Prachtige series beelden, Nando (en Hetwie)!
Dank je wel, Peter.