Op 21 januari 2019 was er een totale maansverduistering. Deze maansverduistering van 2019 was voorlopig de laatste die in zijn geheel vanuit Nederland te zien is. De eerstvolgende totale maansverduistering is pas weer op 29 december 2029. Wie deze gemist heeft moet dus nog even wachten.
Geschatte leestijd: 8 minuten
Deze maansverduistering werd als heel bijzonder beschouwd. De afstand tot de Aarde was namelijk op zijn kleinst waardoor we over een supermaan konden spreken, net als de maansverduistering in 2015. Dit houdt in dat de Maan iets groter is, en heel wat helderder.
Bovendien konden we spreken over de zogenaamde Wolfmaan, de naam die de eerste volle maan in de maand januari krijgt. Tot slot wordt de geheel verduisterde Maan een bloedmaan genoemd. Samen levert dit de zo tot de verbeelding sprekende term superbloedwolfmaan op. Het grappige is dat een supermaan of wolfmaan niet in een foto te zien is. Dat betekent dat in de foto alleen de bloedmaan als dusdanig te zien en herkennen is.
Veel fotogenieke momenten
Alle ogen waren natuurlijk op de vroege ochtend van 21 januari gericht, wanneer de Maan rond 3:35 uur in de schaduw van de Aarde zou “verdwijnen”, zeker omdat de weersvoorspellingen ook erg gunstig waren.
In de avonden voorafgaande aan dit moment liet de Maan nog meer moois zien, wat in zekere zin nog fotogenieker was dan de bloedmaan zelf. Op de avond van 19 januari scheen het licht door ijzige wolken waardoor een prachtige felle 22° halo ontstond. Op de avond van 20 januari zorgden voorbij drijvende wolken voor prachtige lichtbrekingen wat iriserende wolken genoemd wordt; prachtige regenboogkleuren in kringen rond de heldere superwolfmaan.
De Maansverduistering van 2019
Voor de maansverduistering – de superbloedwolfmaan – had ik een plekje aan het Meerbaansblaak in de Groote Peel uitgezocht. Daar stond ik klaar met drie camera’s om de verduistering vast te leggen; een camera met groothoek voor een timelapse, een camera met telelens voor de detail opnamen, en een camera voor diverse andere opnamen. Genoeg om de vijf uur bezig te blijven.
Wat ik helaas niet had was een werkend hittelint om de timelapse camera te beschermen tegen condens en ijsvorming op de lens. Maar door de lage temperaturen, die daalden tot -9°C was de lucht gelukkig erg droog en kon ik het redelijk redden met een periodieke poetsbeurt van de frontlens. Toch heeft dit enkele frames voor de timelapse gekost, net als enkele opnamen waarbij het beeld was mistig is geworden.
Niet helemaal volgens planning
Ondanks de voorbereidingen verliep het fotograferen niet helemaal zoals ik graag gezien had, maar dit mocht de pret niet drukken. Het was immers niet de eerste maansverduistering die ik aan het fotograferen was dus de noodzaak om dit niet te missen was er niet. Immers, heb je een verduistering gefotografeerd, dan is de tweede hetzelfde, en de derde… en de vierde…
Vorig jaar was er ook een verduistering, waarvan we het laatste deel konden zien en welke ik ook al gefotografeerd had. En nog altijd staat de verduistering van 2015 vers in het geheugen, waarvan ik een prachtige timelapse had gemaakt. En voor 2015 had ik ook al twee verduisteringen gefotografeerd (2007 en 2008).
Maar hoewel niet alles volledig naar wens verliep heb ik toch een paar leuke resultaten die ik kan laten zien.
De echte fotogenieke momenten
Hoe mooi de verduistering ook was, de Maan werd pas echt fotogeniek na de verduistering, toen ze in de schemering vlak boven de horizon boven een met ijs bedekte wereld schitterde, gehuld een opkomende nevel die het ijzige landschap verzachtte. Een prachtig einde van deze – voorlopig laatste – bloedmaan. Oh nee, het was de superbloedwolfmaan.
Wil je meer weten over het fotograferen van de Maan? Bestel dan mijn e-book In het Maanlicht.
-
Het e-book In het maanlicht€12,50 incl. btw
Apparatuur
- Canon EOS 5D mark IV
- Canon EF 16-35mm f/2,8L III
- Gitzo GT3542LS systematic met RRS BH55 balhoofd
- Canon EOS 1Dx
- Canon EF 00-400mm f/4-5,6L II
- Gitzo GT2443L mountaineer met Markins M10 balhoofd
- Nikon Z7
- Nikon Z 24-70mm f/4.0 S
- Gitzo GT1555T traveller met Gitzo GH1382TQD balhoofd
Hoi,
Een mooie blog en foto’s van deze maansverduistering.
Het was koud hé 🙂
Grtz
Dank je voor je reactie, Jack. Het was inderdaad koud. Gelukkig had ik me goed aangekleed en was ik voldoende in de weer om er geen last van te hebben. En een thermosfles en warme koffie hielpen zeker 🙂