Review van de Sony A7R III

Op de grens van 2018 en 2019 heb ik drie fantastische camera’s naast elkaar mogen testen: de Canon EOS R, de Nikon Z 7 en natuurlijk de Sony A7R III. Van de Canon EOS R heb ik eerder al een hele uitgebreide review geschreven. Er is echter nog geen aparte review van de andere twee online gekomen. Met dit artikel breng ik daar verandering in. Dit is mijn review van de Sony A7R III.

Geschatte leestijd: 18 minuten

Het heeft geen zin om wederom een vergelijk met de andere twee camera’s te maken. Dan schrijf ik twee keer dezelfde dingen op. Toch wil ik voor deze review van de Sony A7R III iets dieper op deze kleine krachtpatser van Sony ingaan. Tegelijkertijd moet ik toegeven dat het toch een herhaling van stappen lijkt te zijn.

In 2017 had ik namelijk de Sony A9 in gebruik. Hoewel de A7R III een andere camera is, voor een heel andere doelgroep, gelden heel veel punten van de A9 ook voor deze camera. Zet ze naast elkaar, wat ik helaas niet in het echt kon doen, en je zult zien dat de uiterlijke verschillen heel klein zijn. Maar ook de innerlijke verschillen, met nadruk op het menu, zijn verwaarloosbaar.

Review uit het oogpunt van de trouwfotograaf

Ik heb deze review van de Sony A7R III daarom iets andere in elkaar gezet dan ik normaal doe. Ik heb de camera bekeken vanuit het oogpunt als trouwfotograaf en als landschapsfotograaf. Als eerste moeten natuurlijk de dingen aan bod komen die positief aan de camera zijn. Althans, de dingen die ik positief aan de camera vind, want uiteindelijk is het toch ook een kwestie van persoonlijke voorkeur. En ik laat ik het dan ook meteen heel confronterend de positieve, en de negatieve punten noemen.

Positieve dingen

De resolutie van de A7R III is heel hoog, meer dan in de meeste gevallen nodig is. Het geeft speelruimte om een uitsnede te maken, of te croppen, zoals dat zo mooi heet. Voor landschappen is het croppen meestal niet nodig. Deze soort fotografie biedt vaak voldoende ruimte en tijd om een goede uitsnede ter plekke te maken.

Maar voor trouwfotografie is er die tijd om een aardige uitsnede te maken meestal niet. De kans dat ongewenste dingen of objecten in beeld komen wordt dan vrij groot. De A7R III biedt dan meer dan voldoende ruimte om tot de helft van de foto weg te snijden zonder teveel resolutie te verliezen.

Een groot dynamisch bereik

Aansluitend daarop biedt de A7R III een prachtig dynamisch bereik dan veel speelruimte geeft in de nabewerking. Donkere delen kunnen een aardige hoeveelheid stops lichter gemaakt worden, zonder dat dit direct tot een slechtere beeldkwaliteit leidt. Ook hier geldt dat dit voor landschapsfotografen waarschijnlijk minder van belang hoeft te zijn. Die hebben de mogelijkheid tot grijsverloop filters of belichtingstrapjes.

De ruimte in het dynamisch bereik kan het gebruik van wel belichtingstrapjes voorkomen. Zo wordt de fotografie in zekere zin eenvoudiger wordt. De trouwfotograaf heeft meer baat bij deze mogelijkheid tot correctie in donkere delen. Het maakt het belichten op de lichte delen makkelijker toe te passen.

Het gebruiksgemak

Wat gebruiksgemak betreft, geven de hoeveelheid knopjes en instelwieltjes de mogelijkheid om de camera helemaal naar wens in te stellen. Doordat nagenoeg elke knop geprogrammeerd kan worden, wordt de Sony een heel persoonlijke camera. Een nadeel hiervan is wel, dat je de camera dan niet makkelijk even aan iemand anders kan geven voor een foto.

De speciaal toegewezen belichtingscorrectieknop bevalt me heel erg goed, mede omdat ik deze heel vaak gebruik. Er is op één oogopslag te zien of er over- of onderbelichting is ingesteld. En hoewel het een kleinigheid is, blijft de joystick toch een heel belangrijk klein hulpmiddel met veel gebruiksgemak. Dat de Sony deze knop heeft is natuurlijk perfect.

LCD en de EVF

Een kantelbare LCD scherm levert flink wat gemak op bij het fotograferen, vooral vanaf statief is dit erg fijn. Maar ook uit de hand kan dit kantelbare scherm het fotograferen vanuit een aparte positie erg makkelijk maken. Niet alleen bij landschappen, maar ook bij trouwfotografie. Bovendien levert de belichtingssimulatie van zowel scherm als de zoeker een snel zicht op de daadwerkelijke belichting.

Het nadeel van dit type kantelbaar LCD scherm kwam tijdens de review van de Sony A7R III naar voren bij het fotograferen vanaf statief. In de portret stand heb je er helaas niets aan.

Met name de zoeker, de EVF, geeft bij trouwfotografie meer zekerheid dat de belichting correct is. Dit is iets wat bij een spiegelreflex pas na het maken van de foto zichtbaar is. Een tweede (gecorrigeerde) foto wordt dan nodig als het de eerste keer niet goed was.

De batterij en kaartslot

De capaciteit van de batterij is heel goed, zeker als je dit vergelijkt met de voorgaande modellen van Sony. Een hele dag fotograferen is geen enkel probleem. Niettemin blijft in veel gevallen een reserve batterij aan te raden.

Een groot pluspunt is een dubbel kaartslot. De A7R III heeft ruimte voor twee SD kaartjes, zodat de foto’s direct naar twee kaartjes geschreven kunnen worden. Voor landschapsfotografie is dit waarschijnlijk minder van belang – hoewel een reis van je leven niet snel overgedaan kan worden – maar voor trouwfotografie vind ik dit verplicht. Ik wil geen enkel risico lopen dat een kaartje het begeeft, hoe klein dat risico ook is.

IBIS

Een andere mooie functie die de Sony heeft is de ingebouwde beeldstabilisatie, afgekort IBIS (In Body Image Stabilization). Daarmee wordt het mogelijk om langere sluitertijden te gebruiken, zonder dat er snel de noodzaak voor een statief ontstaat.

Voor een landschapsfotograaf is dit misschien niet zo belangrijk, zeker niet als die landschapsfotograaf altijd met statief werkt, of met sluitertijden die zo lang zijn dat IBIS het niet langer kan corrigeren. Maar heb je geen statief bij de hand, dan levert IBIS zeker zijn (meer)waarde.

Voor de trouwfotograaf vind ik een systeem als IBIS (of welke beeldstabilisatie dan ook) twijfelachtig. Het mag dan misschien de mogelijkheid bieden tot langere sluitertijden dan je normaal gesproken stil kunt houden, het zal de bewegingen van mensen niet voorkomen. Dit merkte ik duidelijk tijdens de review van de Sony A7R III.

Met andere woorden, trillingen van de handen bij het fotograferen zullen gecorrigeerd worden, maar niet de handen van de bruidegom als hij de ring bij zijn bruid om doet. Niettemin is IBIS een erg mooie functie die zeker zijn waarde heeft en zeer zeker een positief punt is in de lijst.

Nadelen

Er zijn een aantal hinderlijke nadelen aan de Sony A7R III. Althans, dat is mijn mening. Ik leg ze uitgebreid uit in dit hoofdstuk, over de reden waarom.

Het menu

Misschien wel het grootste negatieve punt van de A7R III – en Sony in het algemeen – is de opbouw van het menu. Daar liep ik tijdens de review van de Sony A7R III opnieuw tegenaan. Er is een poging gedaan om er een logische opbouw in te maken, maar daarin is Sony niet geslaagd.

Het menu heeft een enorme hoeveelheid bladzijdes, verdeeld over een aantal tabbladen, waarbij het erg veel werk is om een functie te vinden, of er naartoe te bladeren als je weet waar die functie zit. De opties zijn ook niet goed genoeg gegroepeerd, waardoor je blijft zoeken en bladeren.

Natuurlijk is het een kwestie van gewenning, en de mogelijkheid tot het programmeren van al die knoppen, functies en snelmenu’s geven de mogelijkheid om een duik in het menu zoveel mogelijk te voorkomen. Maar dit betekent tegelijkertijd dat je na het personaliseren van de camera, nog te weinig tijd met het menu doorbrengt om er aan te wennen. Sommige menu opties kun je vastleggen in een persoonlijk tabblad, zodat de opties snel gevonden kunnen worden. Je hebt echter de limiet van zes menu opties, wat erg beperkt is.

De ergonomie

Ik vind de camera niet prettig in de hand liggen. De vormgeving is niet ergonomisch, en het formaat is zo klein dat het zelfs met mijn niet al te grote handen soms worstelen is om de knoppen op een heel natuurlijke manier te bereiken. De ruimte tussen handgrip en objectief, zeker de G-type objectieven, is minimaal waardoor ik vaak het gevoel heb dat mijn vingers klem zitten. Daarbij zweeft mijn pink altijd onder de camera. Een grip zou helpen, maar dit gaat dan ten koste van het compacte, lichtgewicht idee van de camera.

Door de kleine body zijn de knoppen vanzelfsprekend relatief dicht op elkaar. Sommige knoppen zijn daardoor niet zo makkelijk te bereiken, wat mede komt door het wat verkrampte houding die mijn hand soms aan moet nemen. Helaas heeft Sony niet de kans gegrepen om de linkerschouder van de camera te voorzien van een instelwiel, zoals de A9 dat heeft.

De ergonomie en formaat van de camera is niet zo van belang voor de landschapsfotograaf, zeker als die vaak vanaf statief werkt. Voor een trouwfotograaf, die een camera 10 tot 15 uur vast houdt, kan dit lastig worden.

Kwaliteit van de knoppen

De knoppen vind ik over het algemeen slecht. Ze zijn misschien beter dan op de voorgangers, maar ze blijven toch minimaal uitgevoerd. Hierdoor het soms moeilijk is om een knop blindelings te vinden, zeker als je een handschoen draagt.

Ze zitten ook niet allemaal op de logische plek. Het gebruik van het scrollwiel op de achterkant, die tevens vier drukpunten met elk een eigen knopfunctie heeft, heeft geen prettig profiel waardoor ik te vaak onbedoeld een van de knoppen indrukte. Vooral voor de trouwfotograaf is dit lastig.

Snelheid van de camera

De camera heeft een redelijk grote buffer, zodat er redelijk wat RAW beelden in passen. Dit is ook nodig want het schrijven naar de SD kaartjes is erg traag. Dit hoeft geen probleem te zijn, het is immers geen camera die speciaal voor sport of actie fotografie bestemd is, maar tijdens het schrijven naar de geheugenkaart zijn veel functies van het menu niet langer bereikbaar. Je moet wachten tot de buffer leeg is. Voor een landschapsfotograaf is dit geen enkel probleem, maar voor de trouwfotograaf die tussen een serie foto’s een instelling wil wijzigen vind ik dit erg hinderlijk.

Kwaliteit LCD scherm

De kwaliteit van het LCD scherm en de elektronische zoeker valt me erg tegen. Het beeld is niet zo fris en helder als wat tegenwoordig mogelijk is. Dit hoeft niet zo’n probleem te zijn, maar voor een moderne camera zou je kunnen verwachten dat dit beter was. Het kan echter wel van invloed zijn op het kritisch beoordelen van de belichting van een foto, waardoor ik het histogram toch goed in het oog bleef houden. Dit histogram heeft helaas geen lijnaanduiding waardoor het lastig is om een correctie in stops te kunnen aflezen. Wie een bril draagt zal bovendien niet de hele zoeker in een keer kunnen overzien.

Het is bovendien jammer dat de Sony A7R III geen menu functies heeft zoals een BULB timer, voor programmeerbare lange sluitertijden, of een time lapse functie. Voor de trouwfotograaf zal dit niet van belang zijn, en voor menig landschapsfotograaf misschien ook niet, maar ik gebruik deze functies heel vaak en het ontbreken daarvan is een gemis.

Is de Sony A7R III geschikt voor mij… of voor jou?

Ik ga in deze review van de Sony A7R III geen opsomming maken van wat ik als positieve of negatieve dingen beschouw. Het is ten slotte heel persoonlijk, en niet iedereen zal dezelfde eisen aan een camera stellen als ik. Bovendien wegen niet alle plus- of minpunten even zwaar mee, of zijn er functies bij die ik niet genoemd heb, welke wel heel belangrijk voor je zijn. Denk daarbij aan de filmfuncties.

Ergonomie is belangrijk voor mij

Wat ik van de Sony A7R III vind hinkt in feite op twee benen. Ik vind het een fantastische camera, die goede resultaten levert en veel dynamisch bereik geeft. Voor mij als trouwfotograaf is dit belangrijk, en voor landschappen is het prettig om te hebben maar niet direct een eis. Maar ik vind het vasthouden en bedieningsgemak van een camera heel erg belangrijk, en bij de Sony camera’s vind ik die niet prettig. Bovendien is de menusturing voor mij een continu bron van frustraties, en de bediening van de camera in veel gevallen lastig vanwege de knoppen en de positie die ze op de body hebben.

Ik weet zeker dat ik heel veel plezier aan deze camera kan beleven, net zoals ik dit ervaren heb bij de A9, enkele jaren geleden. Maar wat ik als minpunten ervaar wegen toch zwaarder waardoor ik de A7R III geen geschikte camera voor mij vind.

Het is al lang algemeen bekend dat het menu, de knoppen en in mindere mate het formaat van de camera een punt van kritiek is. Sony heeft de in de laatste modellen (de A9, A7 III en A7R III) zeker verbeteringen aangebracht, maar het is in mijn opinie minimaal. Als er meer aandacht besteedt wordt aan deze punten van kritiek, en er een serieuze verbetering doorgevoerd zou worden, denk ik dat Sony met hun camera zonder enige twijfel de markt volledig zullen veroveren en domineren.

Lees ook de review van de Sony A7 IV, met veel verbeteringen
De review van de Sony A7 IV

Een kleine galerij

Met dank aan Cameraland.nl voor het beschikbaar stellen van deze camera en objectieven.

Ben je op zoek naar fotografie apparatuur? Overweeg dan om de aanschaf via mijn site bij Cameraland.nl te doen. Ik krijg daarvoor een kleine commissie waarmee ik mijn website kan bekostigen.
http://www.cameraland.nl

Overweeg je om filters te kopen, kies dan bij voorkeur voor het merk Haida. Je kunt deze filters via deze website verkrijgen in mijn webwinkel. De filters worden geleverd via de importeur Omnifoto.nl
Ga direct naar de webwinkel voor Haida filters