Komeet 209P/LINEAR werd in februari 2004 ontdekt. Het was een relatief lichtzwakke komeet die eens in de vijf jaar in de buurt van de zon komt. Twee jaar geleden werd er al voorspeld dat de Aarde door de wolk van stof en ijs zou gaan die deze komeet ergens in 1800 achtergelaten heeft. Zou dit een nieuwe sterrenregen worden die jaarlijks terug keert?
Geschatte leestijd: 6 minuten
De voorspelling voor deze nieuwe sterrenregen was in de maanden voor het hoogtepunt een eigen leven gaan leiden. Er gingen verhalen de ronde gingen dat er tussen de 100 en 400 meteoren per uur te zien zouden zijn. Het maximum van de sterrenregen, die maximaal 10 uur zou duren, was echter ergens in de vroege ochtend van 24 mei 2014. Op dit tijdstip zou de zon al ver boven de horizon staan.
Dat maximum was dus niet in Europa te zien. Toch werden er rond 2:45 uur tussen de 25 en 100 vallende sterren verwacht. Reden om te gaan kijken, hoewel ik niet kon geloven dat het echt zo spectaculair zou worden. Dat cynisme was mede ingegeven door de optimistische voorspellingen die eind vorig jaar werden gedaan over de zichtbaarheid van komeet ISON.
De nieuwe sterrenregen Camelopardalids
Het radiant van deze sterrenregen is in het sterrenbeeld Giraf (Camelopardalis), vlak bij de Poolster. Dat is een gunstige plek aan de hemel voor het waarnemen van deze Camelopardalids meteorenzwerm. Bovendien stoorde de Maan niet, wat een mooie donkere nachthemel zou opleveren.
Alsof het zo moest zijn werd het na een bewolkte dag kraakhelder na zonsondergang. Ideaal voor het zien van deze nieuwe meteorenzwerm. En zo stonden we om 1:00 ‘s-nachts op een veld te kijken naar de komst van die met veel bombarie aangekondigde nieuwe sterrenregen.
De nieuwe sterrenregen fotograferen
Een sterrenregen fotograferen is niet bijzonder moeilijk. Je moet alleen met wat dingen rekening houden. De kleine lichtflitsen die veroorzaakt worden door stofjes die in de atmosfeer verbranden zijn heel kort en in veel gevallen niet bijzonder fel. Alleen de grotere heldere zien we goed, en dan nog niet altijd op de foto. Dat komt omdat deze flitsjes heel, heel kort zijn zijn.
Het is dus belangrijks om zoveel mogelijk licht te vangen. En dat kan alleen door het diafragma zo ver mogelijk open te zetten, en de ISO zo hoog mogelijk. In ons met lichtvervuiling geteisterde landje is dat moeilijk omdat de achtergrond veel te licht is om dit goed te doen. Bovendien overstraalt het omgevingslicht veel lichtzwakke meteoren. Het is daarom belangrijk om een zo donker mogelijke plek te vinden.
De foto hieronder is gemaakt met f/1,4 en ISO 1600 (10 seconden belichtingstijd), maar eigenlijk had ik nog beter ISO 3200 kunnen gebruiken. En dan is het een kwestie van continu foto’s maken en hopen dat er in het beeldveld van de camera meteoren door de hemel schieten, die helder genoeg zijn om geregistreerd te worden.
Wil je meer weten over vallende sterren fotograferen?
Lees dan mijn blogbericht Vallende sterren fotograferen
Zoek naar de vallende sterren in je foto
Vaak is het thuis pas te zien of er iets van de sterrenregen op de foto staat. Het is een kwestie van elke foto goed bekijken. Eén zo’n foto staat hierboven afgebeeld, en nauwkeurig kijken laat twee ‘vallende sterren’ zien (in de cirkel vergroot). Ten minste, daar lijkt het op.
Maar helaas is er meer aan de hemel te zien dan alleen vallende sterren. Vliegtuigen is er een van, en die zijn heel duidelijk. Satellieten zijn wat moeilijker te onderscheiden tegen de achtergrond van sterren, maar wel herkenbaar (het ISS is de opvallendste van allemaal). Maar de zogenaamde Iridium flares lijken op de foto in eerste instantie een vallende ster. Het streepje in het bovenste cirkeltje is een Iridium flare.
In veel gevallen duurt een Iridium flare langer dan de sluitertijd. Soms 30 seconden, soms zelfs langer. Dat betekent dat het ‘streepje’ in veel gevallen verdeeld is over meerdere achtereen genomen foto’s. Bovendien is het verloop van een Iridium flare heel regelmatig. In het onderste cirkeltje is een echte vallende ster te zien. Vergelijk de twee maar eens goed.
Herken de verschillende en pik de vallende sterren eruit
Meer informatie staat in Het verschil tussen vliegtuigen, satellieten en vallende sterren
Het resultaat van de nieuwe sterrenregen fotograferen
Ik heb alle foto’s van de sterrenregen doorgenomen die ik gemaakt heb en die met een vallende ster samengevoegd tot één enkele foto. Er zijn in totaal 5 vallende sterren op de foto gekomen, maar geen van allen helder of opvallend. De voorspelde hoeveelheid vallende sterren is bij geen lange na gehaald, waardoor weer blijkt dat de voorspellingen weer eens veel te optimistisch was. De volgende twee deelvergroting uit de eerste foto in dit blogbericht laat de vallende sterren een klein beetje duidelijker te zien.
Geen interessante nieuwe sterrenregen
Of alle vallende sterren in de foto ook daadwerkelijk van de nieuwe sterrenregen afkomstig zijn is voor mij onzeker. Een paar zeker, maar minimaal eentje niet. Echt spectaculair was de avond niet. Niet wat betreft de voorspelde zwerm vallende sterren.
Maar de heldere nacht was toch bijzonder. Jupiter, Mars en Saturnus stonden duidelijk aan de hemel te schitteren. En bovendien was een mooie Melkweg te zien die bij het sterrenbeeld Schorpioen achter de bomen verdween.
Vorig jaar heb ik die Melkweg prachtig in beeld gekregen tijdens de vakantie in Kroatië. Maar ook deze nacht is het me gelukt om de Melkweg bijzonder mooi in beeld te brengen. Mooier dan alle andere pogingen in Nederland tevoren. Na twee uur in het donker, wachtend op een sensationeel uitblijven van de voorspelde sterrenregen, bleek de foto van de Melkweg het mooiste resultaat van de hele avond fotograferen.
