Eindelijk was het weer zover. Na jaren wachten was er weer een sneeuwbui in Nederland. Zuid-Nederland welteverstaan want het sneeuwde niet in heel Nederland. Omdat er een flinke wind stond werd er al gewaarschuwd voor “sneeuwjacht”. Geen vredig vallende sneeuwvlokken, maar een voortjagende sneeuwstorm.
Estimated reading time: 4 minutes
Een sneeuwstorm is heerlijk om in te wandelen, mits goed aangekleed. En bovendien heerlijk om foto’s van te maken, mits de camera goed beschermd is. De kou deert niet, het vocht wel. Omdat de sneeuw aardig nat was wilde het flink aankoeken op alles was koud was, en in die ijzige oostenwind werd alles koud.
Een regenhoes als bescherming in een sneeuwbui
De beschermende regenhoes die ik onlangs op het strand tegen wind en zand gebruikte is ook in deze omstandigheid, tijdens een sneeuwbui perfect. Ik had de regenhoes om de camera, een om de fototas, en bovendien een regenbroek en waterdichte jas.
Dan is de sneeuw die op de lens komt het enige waar je nog op moet letten. Daar werkt een zonnekap dan weer goed voor, mits die kap diep genoeg is. Dit was een van die momenten dat ik mijn oude Canon EF 24-70mm objectief miste, met die enorm diepe zonnekap. Misschien is de tweede versie van de Canon EF 24-70mm kwalitatief wel beter, de zonnekap werkt nauwelijks meer als bescherming tegen de sneeuw. Helaas.
De juiste instellingen voor een sneeuwbui
Ondanks de verminderde bescherming door de zonnekap is het met een beetje doordacht fotograferen prima te doen. Natuurlijk is het even nadenken over de belichting, om te voorkomen dat alle foto’s te donker worden. Eén of twee stops overbelichten is noodzakelijk.
Voor de rest is het genieten, kijken, fotograferen. Met lange sluitertijden om de bewegende sneeuw te laten zien, met korte sluitertijden zodat de sneeuwvlokken zichtbaar worden. Zeker tegen donkere bosranden werkt dit prachtig.
Bomen tekenen mooi af tegen de (bijna) witte lucht, maar wel als je met de rug in de wind staat. Bekijk je de bomen van de andere kant, tegen de wind in, valt het op dat er bijna geen sneeuw tegen de boomstammen zit geplakt.
Dit is het mooie van een sneeuwbui met veel wind en ik hou meer van dit soort weersomstandigheden dan een helder blauwe lucht en een landschap met een dun laagje sneeuw.
Ik ben blij dat ik tijd had om dit moment mee te kunnen pikken. Het is alleen jammer dat dit soort dagen zo snel voorbij is. De foto’s in dit blogbericht is een impressie van een paar uurtjes rondwandelen op de Stippelberg tussen Milheeze en de Rips.
Het is steeds fijn om te lezen hoe je je foto avonturen beleefd en deelt.
Dank je voor je bericht, Jack