Nadat ik aangenaam verrast werd door de Fujifilm X100t, zeg maar gerust een beetje verliefd geworden, ben ik met nieuwsgierigheid de ontwikkelingen van dit merk aan het volgen. De komst van de Fujifilm X-Pro 2 trok direct mijn aandacht want dit is, wat betreft eerste indruk, een X100t met verwisselbare objectieven. Natuurlijk was ik niet op zoek naar weer een camera met verwisselbare objectieven. Daar heb ik ten slotte mijn (grote zware) spiegelreflex voor. Ik zocht een kleine, compacte camera voor wanneer ik die grote spiegelreflex thuis wilde laten, en daarin is de X100t voor mij perfect gebleken. Maar omdat die X100t zo goed bevalt was de interesse al snel gewekt.
Fujifilm Nederland is zo vriendelijk geweest om een X-Pro 2 ter beschikking te stellen, samen met een mooi groothoek-zoom objectief. Zoals verwacht is het een camera die wat uiterlijk betreft heel veel overeenkomst heeft met de X100t. Hij is wel wat groter en bezit de mogelijkheden om verschillende objectieven te plaatsen, maar het oh zo prettige meetzoeker principe is behouden gebleven. Daarin onderscheidt deze camera zich ook direct tot het andere paradepaardje van Fujifilm; de X-T1.
De X-Pro 2 is al het tweede model van de gelijknamige voorganger (die met het getal 1 in plaats van 2 in de naam). Alle tekortkomingen van dat eerste model zijn weggewerkt, bij gepoetst, aangepakt, verbeterd of simpelweg veranderd. Daarmee moet de X-Pro 2 als een meer volwassen camera gezien worden, zijn kindertijd ontgroeid. De doelgroep voor deze camera lijkt de professionele markt, wat niet alleen tot uiting komt in prijs, maar ook zeker in de mogelijkheid om twee SD kaartjes te plaatsen. Gelijktijdig de beelden naar twee verschillende media wegschrijven levert immers een grotere zekerheid op bij opdrachten. Dit betekent echter dat ook de hobby fotograaf hier dankbaar gebruik van kan maken.
Het vast houden van deze camera, die toch beduidend groter is dan de X100t, en zelfs groter dan de X-T1, geeft direct de indruk dat het om een degelijke, robuuste camera gaat. De metalen behuizing is weliswaar zwaar (relatief gezien), maar ligt bijzonder goed in de hand. De plaatsing van de zoeker ervaar ik als veel prettiger dan in het midden van de camera, zoals bij een spiegelreflex waar je altijd met je neus tegen het scherm aan zit te duwen.
Hoewel de camera veel groter is dan zijn soortgenoten bij Fuji, blijft de camera veel compacter en lichter dan een grote spiegelreflex. Dat heeft ook zijn nadeel want de knopjes zitten allemaal wat dichter op elkaar. Dat maakt het blindelings vinden van de juiste knop wat moeilijker dan op een grotere body, zelfs met mijn niet al te grote handen. Daarbij moet ik wel vermelden dat het ook een kwestie van wennen is. Het grote voordeel boven al die andere camera’s, en waar ik heel erg enthousiast over ben, is de fysieke draaiknoppen en -schijven die de X-Pro 2 heeft. Een echte diafragma ring op de objectieven, en een sluitertijden, ISO en belichtingscorrectieknop op de camera body, zijn een plezier om mee te werken. Ik weet nu dat ik dit al jaren heb gemist sinds ik in de digitale fotografie ben beland. Had Canon dat ook maar op zijn spiegelreflex camera’s.
De eerste indruk van de camera is goed. Het is een volwaardige camera die in ieder geval met landschapsfotografie minstens zo goed bruikbaar is als een volwaardige spiegelreflex. Daarnaast is het uiterlijk om je vingers bij af te likken. Dit heeft natuurlijk geen enkele invloed op het beeld dat de camera produceert, maar wel op de foto’s die gemaakt worden. De X-Pro 2 brengt weer heel veel plezier in het fotograferen zelf, wat zeker niet onderschat moet worden.
De komende maand ga ik uitgebreid aan de slag met de X-Pro 2 om zo een goede real-life indruk te krijgen van deze prachtige camera. Ik leg daarbij voornamelijk de aandacht op de natuurfotografie, met name landschappen. Op de website van Cameraland.nl zal vervolgens een uitgebreide review verschijnen.
Tot slot wil ik in dit blog bericht al een aantal foto’s laten zien die ik de afgelopen weken heb gemaakt. Alle foto’s zijn gemaakt in het RAW formaat van Fujifilm; het RAF bestandsformaat. Bewerkingen zijn uitgevoerd in Lightroom en Photoshop. Alle foto’s in dit bericht zijn uit één RAW bestand gegenereerd (single exposure shots) en uitgevoerd in de Velvia film simulation die in Lightroom is ingebouwd. Ik heb de beschikking gekregen over een XF 10-24mm f/4R IOS en XF 14mm f/2.8R objectief, die uitermate geschikt zijn voor weidse landschappen. Ik dank Pim voor het even uitproberen van de XF 50-140mm f/2.8R LM OIS WR, een prachtig teleobjectief dat voor de landschapsfotograaf onmisbaar is.
[…] naast en in de bergriviertjes van de Ardennen, zowel tijdens zonnige dagen als in de regen. Ik was zo tevreden dat ik besloot om de camera op vakantie naar het Müllerthal trail mee te nemen en al mijn Canon […]
Een recht uit de camera opname vergelijken is ook niet helemaal van toepassing. Fuji heeft de geweldige mogelijkheid om in jpg met filmsimulaties te werken (provia, astia, velvia) en daarnaast ook nog je persoonlijke smaak toe te passen in de hoge lichten (lichte tonen doortekend of laten uitvreten), lage lichten (schaduw hard of zacht maken), kleur (minder of meer fel). Dit in kleur en voor zwart wit kun je een jpg instellen met een roodfilter, geelfilter, groenfilter met een variatie van “normaal” zww en “acros” zww.
Dus er is veel winst te behalen met dit mooie, bijna verslavende systeem.
Er zijn inderdaad veel mogelijkheden met in-camera JPEG. Alleen blijft het vooraf inschatten wat je wilt en afwachten of het uitvalt hoe je voorzien had. Er is geen weg meer terug, zeker als je schaduwen harder of zachter maakt, hoge lichten beïnvloed en kleur versterkt of niet. Dit kan een grote impact hebben op de uiteindelijke kwaliteit van de foto.
Wil je de foto’s goed kunnen vergelijken met een andere camera, dan zul je van deze in-camera bewerkingen moeten afblijven.
Als ik deze foto’s bekijk en vergelijk de foto’s gemaakt met je Canon 5d is het voor mij duidelijk waar ik voor zou kiezen. Ik heb de foto’s op je Flickr account vergeleken.
De foto’s gemaakt met de Fuji bevatten minder detail, het rood in de klaprozen is helemaal dicht gelopen, ook de laatste foto laat weinig detail zien. Of heeft dit met de nabewerking te maken?
Vergelijkende foto’s zijn er niet gemaakt, Philip. Daaruit zou ik geen conclusie durven maken. Bovendien kan een foto op 960px grootte en gecomprimeerd niet op volledige waarde geschat worden met betrekking tot details, Een ding kan ik wel zeggen; het rood is net niet dichtgelopen. Daarvoor zorg ik wel in de nabewerking. Je stipt wel een punt aan dat belangrijk is met het op waarde schatten van de foto’s. De nabewerking heeft of kan invloed hebben op de foto. Voor een goede beoordeling zou een “recht uit de camera” foto genomen moeten worden. Mijn review zal echter resultaten laten zien… Lees verder »
Ik gebruik hem nu ook al een tijdje en ben er zeer tevreden over. Mijn Nikon D700 werd als backup gebruikt maar zoals het er nu uitziet gaat deze vervangen worden door de X-Pro2.
Het is even wennen maar ik ben zeer onder de indruk van deze camera.
Dank je voor je bericht. Leuk om te lezen dat de camera zo goed bevalt.
het systeem is licht verslavend. Licht, compact, stil, glas is geweldig mooi en de logica van de knoppen en menustructuur is heel goed doordacht. Anders dan bij sony A systeem waar de logica van de menu indeling ver te zoeken is. De x-pro2 heeft een snellere autofocus t.o.v. zijn voorgangers, mogelijkheid tot doorzichtzoeker, snellere mogelijkheid om je AF punt te wijzigen vanwege de joystick, meer AF punten en iets waar lang op is gewacht; de dubbele kaartslots. Waardoor je 2x in ruwe data kunt fotograferen, mocht 1 kaart corrupt raken (en ja dat kan) heb je altijd nog een back-up.… Lees verder »
De mening over de knopindeling en het menu kan ik niet helemaal delen. In mijn opinie is het menustruktuur wat warrig, hoewel het natuurlijk veel erger kan. Maar daarover zal ik ongetwijfeld uitweiden in mijn review.
Wat betreft het dSLR systeem aan de kant leggen, dat zal niet snel gebeuren. Misschien dat het anders wordt als er tilt-shift objectieven beschikbaar komen. En dan nog heb ik mijn twijfels, puur vanwege de investering die ik in een dSLR systeem heb gedaan. Maar zeg nooit nooit.
Het is wel fijn dat diafragma als ring op het objectief zit, dat iso en sluitertijd als knop op de camera zit. Als je tussenliggende waarden wilt gebruiken, moet je wel alsnog weer aan een instelwiel draaien. Dat vind ik weer minder fijn.
De diafragma ring ‘klikt’gewoon op 1/3 stops. De sluitertijden en ISO waarden niet, die kun je alleen in hele stops instellen. Maar is dat een probleem? Het dynamische bereik van de moderne sensoren is groot genoeg om die 1/3 stop speelruimte op te vangen.
Ik kan niet voor iedereen spreken, maar voor mij is de limitering waarover je spreekt niet belangrijk.
Top Nando, toch nog sneller dan gedacht 🙂
Het is nog maar een eerste impressie, Pim. Ik heb de X-Pro 2 nog te kort om er een realistische review over te schrijven. Als ik dat nu deed zou het gebaseerd zijn op de vooroordelen die ik heb; en die zijn heel positief
😉