Het zwevende eiland

Een zonsopkomst aan het eind van de lente of het begin van de zomer fotograferen betekent vroeg opstaan. Het doel was een zonsopkomst boven het Waschven op de Strabrechtse Heide fotograferen. Omdat het midden op de heide ligt, bijna drie kwartier lopen, hadden we besloten om met de fiets te gaan. Daar troffen we het zwevende eiland.

Geschatte leestijd: 5 minuten

Ver voor zonsopkomst tussen weilanden en bossen door fietsen, met een heldere lucht en een opkomende lage grondmist is het moeilijk om te blijven fietsen. Op elke 100 meter is er wel een mooie fotogelegenheid terwijl het steeds lichter en lichter wordt. Op de Strabrechtse Heide zijn de fotomomenten nog dikker bezaaid.

Maar het doel is het Waschven en er is geen tijd te verliezen. Dat wordt pas echt duidelijk als we bij het water staan, met een dikke laag ochtendmist waardoor het land in een leegte verdwijnt. Een oneindig landschap, oneindig mooi.

Mist in de ochtend

Hoe een ochtend uitvalt is niet echt te voorspellen. De ochtendmist belooft echter een mooie zonsopkomst. Ten minste, dat hopen we. Even is het twijfelachtig als de mist zo dik neerdaalt dat de bomen op het eiland helemaal in de mist verdwenen zijn. Als dan eindelijk de zon opkomst gebeurt er iets magisch: de mist verstrooid het licht van de opkomende zon terwijl het water naadloos overgaat in de lucht. Daar zien we het zwevende eiland in de mist verschijnen.

Het zwevende eiland

De nevels drijven over het water waardoor het een spel van verstoppertje lijkt. Even is het eiland onzichtbaar om vervolgens weer op te doemen. Dan verdwijnt het eiland opnieuw terwijl de kleuren van het landschap veranderen als de zon hoger en hoger klimt. De horizon is verdwenen en het eiland in het Waschven lijkt te zweven tussen hemel en aarde.

Elke minuut verandert het uitzicht

Op een ochtend als deze is er veel te veel om te zien en fotograferen. Elke minuut verandert het uitzicht, de sfeer, de kleuren. Maar niet alleen dat. Om ons heen is het gras, de pitrus en pijpenstrootje, bedekt met een enorm netwerk van spinnenwebben. Zwaar van de dauwdruppels, glinsterend in het steeds feller wordende licht.

Langzaam verdwijnt de mist, onwillig maar kansloos tegen de warme stralen van de ochtendzon. Het zwevende eiland is nu weer zoals het in werkelijkheid is. En dan, anderhalf uur nadat de zon is opgekomen, is de magie van deze zonsopkomst verdwenen. De spinnenwebben verliezen hun dauwdruppels waardoor ze weer onopvallend tussen het gras hangen, de libellen en waterjuffers schudden de laatste druppels van zich af en kiezen het luchtruim.

Lees meer over de waterjuffers en spinnenwebben
in de ochtend tussen het gras

Wanneer de eerste wandelaars en fietsers op de paden verschijnen is de dag pas echt aangebroken en is het weer tijd om naar huis te gaan. We nemen een prachtige buit van mooie herinneringen en foto’s mee.

De groothoek opnamen zijn op een enkele na gemaakt met een Lee 0,9ND soft gradient filter. De post-processing is beperkt tot een klein beetje contrast.