Lofoten 2017 – part 2

by Posted on

Mijn doel van ons bezoek aan Lofoten was het fotograferen van het winterse landschap. Geïnspireerd door beelden van andere bekende fotografen heb ik geprobeerd om met andere ogen naar het landschap te kijken. Less is more, en minimalisme een wens, wat samen met uitgekiende composities de beelden moesten opleveren die ik voor ogen had. Geen blindelings gebruik maken van zoveel mogelijk (overdreven) groothoek, om zoveel mogelijk van het landschap in beeld te brengen, maar het concentreren op wat werkelijk belangrijk is en juist dat in de foto te laten zien. De kunst van het weglaten.

De zoektocht naar eenvoud in het landschap. Puur en zonder overdaad.
De zoektocht naar eenvoud in het landschap. Puur en zonder overdaad.

 

Een landschap gevangen in een sneeuwbui, waar een bomenrij de aandacht trekt. Niets meer, niets minder.
Een landschap gevangen in een sneeuwbui, waar een bomenrij naast het meer Saltisen de aandacht trekt. Niets meer, niets minder.

 

Bijna verborgen onder de sneeuw, de weg van het water door een dal van detail ontbeert. Eenvoud.
Bijna verborgen onder de sneeuw van Nedre Heimredalsvatnet (Eggum), de weg van het water door een dal van detail ontbeert. Eenvoud.

 

Patronen in het zand, de weg van het terugkerende water. Details van het water zijn verdwenen door de lange sluitertijd om aandacht op de patronen te vesttigen
Patronen in het zand van Skagsanden, de weg van het terugkerende water. Details van het water zijn verdwenen door de lange sluitertijd om aandacht op de patronen te vestigen

 

Het strand, vol met patronen van de branding, leidt de weg naar de berg op de horizon, half verborgen in de sneeuwbui die minuten later het strand bereikte
Het strand, vol met patronen van de branding op Skagsanden, leidt de weg naar de berg op de horizon, half verborgen in de sneeuwbui die minuten later het strand bereikte

 

Een rots, onverstoorbaar in de eeuwige beweging van het water.
Een rots, onverstoorbaar in de eeuwige beweging van het water bij Myrland.

 

Licht en schaduw, een speelplaats voor de fotograaf. En ergens, diep in dit beeld verborgen, leeft misschien de geest van Ansel Adams (zo werd me verteld)
Licht en schaduw bij de bruggen van Fredvang; een speelplaats voor de fotograaf. En ergens, diep in dit beeld verborgen, leeft misschien de geest van Ansel Adams (zo werd me verteld)

 

Twee weken is veel te kort om alle fotografische mogelijkheden te benutten, om ze uit te buiten. Daar is zelfs een mensenleven te kort voor. Soms zag ik dingen die fantastisch waren… als de omstandigheden juist waren geweest. Soms zag ik dingen in de juiste omstandigheden… maar die dan op dat moment onbereikbaar of nagenoeg onbereikbaar waren. Soms ontbrak het aan tijd… zodat het wachten op het juiste licht niet mogelijk bleek.

Er zijn ongekende mogelijkheden te vinden, die verder gaan dan een standaard foto op de standaard strand waar bussen met fotografen gelost worden die vervolgens op een rij staan om nagenoeg dezelfde foto te maken. Je moet die mogelijkheden alleen zien te vinden in de korte spanne tijds die tot je beschikking staat. Twee weken zijn gewoonweg te kort.

Misschien dringt bij het kijken naar de foto ‘s die ik gemaakt heb de vraag op over foto’s van zonsopkomst of zonsondergang, de momenten die voor de fotograaf magisch genoemd worden. Dan moet ik als antwoord geven dat die er vrijwel niet zijn, deels omdat de dagen gevuld waren met sneeuwbuien en stormen die fantastisch licht en uitdagende momenten boden, deels omdat de nachten lang waren met de pogingen om het noorderlicht te fotograferen. Want hoewel het noorderlicht niet de belangrijkste reden was voor het bezoek aan Lofoten, hoopten we natuurlijk terdege op dit fantastische schouwspel aan de nachtelijke hemel. Gelukkig werden we daar niet in teleurgesteld en kregen we tussen de buien door enkele avonden een prachtig schouwspel. Maar daar vertel ik in een derde deel meer over.

 

Minimalisme, of een poging daartoe op het strand van Utakleiv. Een zoektocht in het donker naar een mooie compositie.
Minimalisme, of een poging daartoe op het strand van Utakleiv. Het resultaat van een zoektocht in het donker naar een mooie compositie.

 

Zie ook Lofoten 2017 – part 1 voor meer beelden van deze reis

Published by nandoonline

8 Replies to “Lofoten 2017 – part 2”

  1. Ben bijzonder verrast over hoe je het landschap in beeld weet te brengen. Het geeft mij in ieder geval ook een uitdaging om ook eens op een andere wijze landschappen te gaan fotograferen.
    Chapeau!

    Reply

  3. Ongelooflijk prachtige foto’s . Ik geniet er met volle teugen van hoe jij dit alles telkens anders in beeld brengt.

    Reply

  4. Het lukt je toch telkens weer om er iets speciaals van te maken.

    Mooie foto’s van die bekende fotograaf Nando. 😉

    Looking forward to part 3.

    Reply
  5. Pingback: Lofoten 2017 – part 1 | nandoonline

Een (korte) reactie over wat je ervan vindt wordt op prijs gesteld :)