Maanlicht in het donkere bos

Gisteren avond speelde de bewolking met de Maan. Dit spel werd door de Maan gewonnen zodat het maanlicht in het donkere bos vrij spel kreeg. Omdat het bijna volle maan is, wordt het nooit aardedonker. Sterker nog, er is erg veel licht waardoor in het bos de schaduwen en het maanlicht onheilspellende vormen aannemen. Een mooie gelegenheid om met de camera op pad te gaan.

Geschatte leestijd: 5 minuten

De Maan geeft zoveel licht dat een ‘goed belichte’ opname van dit hemelobject bij ISO100 en f/8 een sluitertijd oplevert van ongeveer 1/125sec. Dat betekent dat bij een foto van een landschap in het donker, de maan altijd overbelicht zal zijn.

Wil je de Maan mooi op de foto krijgen?
Lees dan mijn blog bericht
Het fotograferen van de volle Maan

Maar die lichte vlek aan de hemel zal nooit voor een zon aangezien worden, want in de donkere lucht eromheen kun je de sterren zien. In de nacht een hemel fotograferen geeft je ook de mogelijkheid tot het maken van prachtige foto’s van silhouetten. Richt je camera omhoog en zie de grillige vormen van de takken. Als de Maan aan de hemel staat licht de lucht mooi op om die silhouetten volledig tot recht te laten komen.

Ook zonder de Maan in beeld geeft dit mooie beelden, want de sterren komen dan nog meer tot hun recht. Wie kan in de onderstaande foto het sterrenbeeld Casseiopeia herkennen?

Landschappen zonder licht

De moeilijkste nachtopnamen vind ik de landschappen waarbij geen kunstlicht is gebruikt. Midden in het bos, met niets meer dan maanlicht moet er gespeeld worden met de schaduwen.

Maar te lang belichten levert opnamen op die bij daglicht gemaakt lijken te zijn. Dat is niet de bedoeling. Onderbelichten is dus een pre. Maar je mag ook niet te veel onderbelichten.

Het meten van de belichting in de nacht kan lastig zijn.
Lees mijn blogbericht om te weten hoe je dit doet
Belichting meten in het donker

Voor de foto’s in dit bericht heb ik gewerkt met een EF24-70mm f/2,8L op een 1,3crop camera, waarbij ik vaak baalde dat ik mijn 17mm of fisheye niet ter beschikking had. Maar ook een brandpunt van 48mm kan nuttig zijn zoals in de onderstaande opname van de maanlicht schaduwen.

Pas op met lange sluitertijden

Te lang belichten is niet aan te raden. De schaduwen van het Maanlicht bewegen snel. Net zo snel als de Maan. Het heeft geen zin om 10 minuten te belichten want het zal de schaduwen ‘vervagen’. Maar een paar minuten is geen probleem. Daarvoor moet dan wel gekozen worden voor een hoge ISO. De ruis die hierdoor ontstaat moet je op de koop toe nemen. Ik vind het niet erg.

Een ander punt is witbalans. Ik heb de neiging om ‘s-nachts de camera op 3400K te zetten. Voor stedelijke nachtfotografie is dit uitstekend te gebruiken, maar wanneer er alleen maanlicht is worden de foto’s te blauw. Een instelling van 4000K levert dan de mooiste resultaten op. Natuurlijk kun je met raw beelden de witbalans altijd nog aanpassen.

Onbewolkt, of een beetje bewolking?

Sterren zijn het beste te zien bij een kraakheldere, onbewolkte lucht. Maar juist een beetje bewolking brengt extra dynamiek in de foto. Door langere sluitertijden te gebruiken krijg je mooi uitgesmeerde vegen in de lucht. En natuurlijk sterrensporen. Maar let op, mocht het waaien, dan krijg je ook nog bewogen takken op de foto.

Nachtfotografie in het bos is een echte uitdaging. Mocht het helder zijn en de Maan staat aan de hemel, dan is het een goede reden om er eens op uit te gaan.

Mijn e-book over het fotograferen van de Maan

Wil je meer weten over het fotograferen van de Maan? Bestel dan mijn e-book In het Maanlicht.