Mijn ervaring met een Olympus camera

Ik heb tijdens mijn workshops, masterclasses en fotoreizen regelmatig deelnemers gehad die met een Olympus fotograferen. Het zijn hele compacte, kleine systemen die perfect zijn voor reizen, of als je geen zware, grote camera wilt hebben. Ik heb al veel moois gezien van deze camera’s, en begrijp waarom hun eigenaren er zo tevreden over zijn. Het werd tijd om er zelf eens mee te fotograferen. In dit blog vertel ik mijn ervaring met een Olympus camera.

Iedere fotograaf die met Olympus fotografeert is laaiend enthousiast over zijn of haar camera. De kleine krachtpatsers hebben functies die in geen enkele andere camera te vinden is. In dat opzicht zijn het unieke camera’s. Toch is Olympus niet zo populair als veel andere merken. Hoe komt dat toch?

Waarom een Olympus camera?

Er zijn een paar redenen waarom ik een Olympus camera wilde proberen. Tijdens mijn workshops en tijdens reizen zie ik zo nu en dan deelnemers met een Olympus camera. Soms zelfs twee. Elke keer weer voelt het als een gemis dat ik nog nooit met een dergelijke camera gefotografeerd heb. Wanneer er vragen komen over instellingen, opties of andere camera gerelateerde dingen, zie ik een onbekende camera voor me.

Ik vond het tijd worden om daar verandering in te brengen. Daarom vroeg ik aan Cameraland.nl een set om eindelijk eens bekend te raken met het Olympus Micro Four-Third systeem, afgekort als het MFT systeem.

Een kleine camera met een kleine sensor

De reden waarom de Olympus MFT camera’s zo klein kunnen zijn, is de sensor. Die heeft maar een kwart van het formaat van een full frame sensor, met een verhouding van 4:3, vandaar de naam four-third.

Niet alleen de camera kan daardoor klein blijven, ook de objectieven zijn daardoor heel gering in formaat. Cameraland.nl stuurde me een Olympus OM-D E-M1 II, met een M.Zuiko 17mm f/1,2 objectief, een M.Zuiko 25mm f/1,2, een M.Zuiko 12-40mm f/2,8 en een M.Zuiko 75-300mm f/4,8-6,7 objectief.

Om een idee te hebben, deze set is in omvang kleiner dan een Canon EOS 5D mark IV met twee objectieven. Hierdoor is de Olympus heel handig om mee te nemen, en dus ideaal voor de fotograaf die veel reist, of wandelt.

Het Olympus MFT systeem heeft een cropfactor van 2, wat betekent dat de beeldhoek van de objectieven overeenkomt met een brandpunt op een full frame dat 2x zo lang is.

De Olympus OM-D E-M1 II van dichtbij

Het ontwerp van de Olympus OM-D E-M1 II is goed doordacht. Het heeft een mooi kantelbaar scherm, een lading knoppen en draaiwieltjes, en een heel uitgebreid menu. In dat menu vind je de mogelijkheid om vrijwel alle knoppen een eigen functie te geven, waarmee je de camera heel persoonlijk kunt maken.

Een van de handige opties is de hendel die je achter op de camera vindt, die je de mogelijkheid biedt om snel tussen twee verschillende instellingen van de camera te wisselen.

Hoewel er een heel uitgebreid snelmenu is, mis ik toch wel een Mijn-Menu pagina, om veel gebruikte menu opties in te verzamelen. Het menu van Olympus is heel erg uitgebreid, en omvat 21 verschillende pagina’s waar je doorheen moet scrollen om een functie te vinden. De pagina’s zijn verdeeld in de letters A tot en met J, waarbij sommige letters onderverdeeld zijn in meerdere pagina’s, die dan A1, A2, A3, A4, en zo verder genoemd worden.

Veel van de menu functies zijn wat cryptisch, zodat er een handleiding nodig is om alle mogelijkheden uit te vinden. Uiteindelijk ben je daar aan gewend, en kun je functies die je veel gebruikt redelijk snel terug vinden. Althans, als je ze vaak genoeg gebruikt.

Mijn ervaring met een Olympus camera en het resultaat

De Olympus OM-D E-M1 II heeft een beeldsensor van 20 miljoen pixels. Dit is meer dan voldoende voor de meeste doeleinden. De kleine sensor, in combinatie met de hoeveelheid pixels, geeft een grote kans op ruis bij hogere ISO waarden. Ook bij een extremere nabewerking kan er meer ruis optreden.

Ik heb de Olympus OM-D E-M1 II gebruikt zoals ik ook mijn full frame camera gebruik, met ISO waarden die oplopen tot ISO2500 en ISO3200. Wat mij opviel was hoe goed de prestaties waren. Er was wel meer ruis in vergelijk met mijn full frame camera, maar er was niets om je zorgen over te maken.

Het dynamisch bereik van de camera is ook prima in orde. Hoewel ik geen echt vergelijk gemaakt heb, kreeg ik wel het vermoeden dat de camera’s met grotere sensoren vaak beter presteren. Of misschien beter gezegd, dat de grotere sensoren tegenwoordig verder gaan in dynamisch bereik.

Kijk ook naar het blog
Een ochtend op het Groninger wad
om meer beelden te zien die met de Olympus zijn gemaakt.

Wat vind ik nu van de Olympus OM-D E-M1 II?

Ik heb veel plezier beleefd aan het fotograferen met deze camera. Het formaat maakt het heel eenvoudig om de camera mee te nemen. Je hoeft niet zoveel gewicht mee te nemen, en het past in een kleinere fototas. Dat is een groot voordeel.

De camera heeft ontzettend veel mogelijkheden, die niet in andere camera’s te vinden zijn. Denk daarbij aan het live beeld zien ontstaan bij lange sluitertijden, automatisch sterrensporen maken, en zelfs sterren volgen tot op zekere hoogte. Ik heb maar een tipje van de ijsberg gezien. Toch heb ik het gevoel dat ik deze opties niet direct nodig heb, en sommige dingen liever op mijn computer zou willen uitvoeren.

Wat ik belangrijker vind is het dynamisch bereik en de ruisniveau’s. Dit zijn dingen waar ik veel gebruik van maak tijdens mijn trouwreportages. Hoewel de Olympus een heel capabele camera voor dit soort fotografie is, zou ik er persoonlijk niet voor kiezen.

Die vraag “waarom is Olympus niet zo populair” is natuurlijk moeilijk te beantwoorden. Hoewel… Ik vermoed dat het grotendeels aan de kleine sensor ligt. De fotografie wereld is toch wel wat gefixeerd op de full frame sensoren. Met een sensor die maar liefst 4x zo klein is, heeft de Olympus zelfs nog een kleinere sensor dan de crop camera’s die we van Canon, Nikon, en Fujifilm kennen.

Voor wie is deze camera?

Ik begrijp heel goed waarom de Olympus fotografen zo enthousiast zijn over hun merk. Het zijn kleine krachtpatsers met heel bijzondere mogelijkheden, waarbij ik nog niet de uitstekende beeldstabilisatie genoemd heb. Het menu is misschien wat overweldigend, en niet optimaal. Maar tegelijkertijd is dat logisch, als je bedenkt wat er allemaal mogelijk is met deze camera’s.

Ik denk dat deze camera’s heel geschikt zijn voor fotografen die een klein en licht systeem willen, dat een goede kwaliteit levert. Het is ideaal voor fotografen die veel reizen, en voor fotografen die gewoon het gewicht van een grote camera niet aan kunnen. Een van de grote voordelen die dit systeem heeft, is de beschikbaarheid van een fantastisch assortiment aan objectieven. Er is voor ieder wat wils.

Met dank aan Cameraland.nl voor het beschikbaar stellen van de camera en de objectieven. De Olympus OM-D E-M1 II is inmiddels vervangen voor de derde generatie, de Olympus OM-D E-M1 III.