Op het strand bij windkracht 7

Ik moest in Scheveningen zijn om een trouwreportage te overhandigen. Dat was tevens een mooie gelegenheid om op het strand te gaan fotograferen. Ik koos voor de Zandmotor, een plek waar ik nog niet eerder was geweest. Daar stond ik, op het strand bij windkracht 7. Ik had gerekend op veel regen, maar ik kreeg een hele mooie dramatische wolkenlucht.

Geschatte leestijd: 8 minuten

Het moment dat ik een trouwreportage aan een bruidspaar ga overhandigen is een moment waar ik altijd naar uitkijk. Keer op keer is het weer spannend en vooral genieten als ze het fotoalbum doorkijken en zo de dag opnieuw beleven.

Aangezien ik in heel het land trouwreportages maak betekent dit dat ik vaak ver moet rijden. Als het dan even kan probeer ik dit te combineren met een paar uurtjes fotograferen op een plek die in de buurt ligt. Het probleem met december is de korte periode dat het licht is. Daar is maar één oplossing voor: overdag gaan fotograferen en aansluitend de reportage overhandigen. 

Bekijk ook mijn trouwfotografie website.
http://www.trouwfotograafnando.com
Ga je trouwen? Neem dan contact op.
Weet je iemand die gaat trouwen? Verwijs ze dan door.

Voordat ik de trouwreportage naar Julia en Dennis bracht, die in Scheveningen wonen, ben ik naar het strand gegaan. Op die dag was bovendien een storm voorspeld. Dat beloofde een bijzonder uitstapje te worden. 

Zuidwesterstorm met windkracht 7?

De voorspellingen waren wisselend. Het kon regenen, hagelen, onweer, en hier en daar zon. Maar het zou hard waaien. Misschien was het geen echte Zuidwesterstorm, en misschien zelfs geen windkracht 7. Ik weet het niet zeker en het maakt niet veel uit. Voor iemand die zeker 150 km van zee af woont is waarschijnlijk windkracht 5 op het strand al een belevenis.

Onderweg naar Kijkduin en de Zandmotor, de plek waarop mijn keuze gevallen was, kreeg ik al een flinke hagelbui (binnen vijf minuten was de weg helemaal wit) met onweer over me heen. Prachtige dramatische luchten beloofden in ieder geval veel goeds.

Eén ding over het fotograferen op het strand bij windkracht 7 wist ik zeker. Storm aan zee betekent zand. Hoe groter de zandvlakte, hoe meer zand er door de wind meegenomen kan worden. Is een strand 100 meter breed, dan zal de hoeveelheid zand minder zijn dan als het strand 500 meter breed is. Waar ik heen wilde was de zogenaamde zandmotor ten Zuiden van Kijkduin waar er een kunstmatige zandvlakte is gemaakt ter bescherming van de kust ten Noorden daarvan.

Op die vlakte zou er flink wat zand over waaien. Waar een regenhoes kan beschermen tegen regen, kan dat ook tegen zand. Met de camera in mijn KATA regenhoes en de cameratas voorzien van de regenkap ben ik op pad gegaan. Oh ja, en een regenbroek zodat ik ongestraft op mijn knieën kon zitten.

Met de camera op het strand

Als ik al gedachten had om de tilt-shift of de grijsfilters te gaan gebruiken, werd dat al snel de kop ingedrukt. Met deze weersomstandigheden wilde ik die niet uit de tas halen. Geen lange sluitertijden, geen spel met de tilt of shift optie, maar gewoon foto’s van strand, zand, zon en wolken. Jazeker; een prachtige blauwe hemel met een mooi spel van wolken en zon.

De regenhoes werkt prima in deze weersomstandigheden. Toch was ik huiverig voor het voortrazende zand. Woorden zoals ‘zandstralen’ spookten in mijn hoofd. Wat opvalt is, dat het zand vrijwel alleen laag boven de grond in de wind meegenomen wordt.

Toch is het opletten met dat zand en ik heb mijn beste gedaan om zoveel mogelijk de camera uit de wind te houden. Er zijn momenten geweest dat ik mijn lenzen gewisseld heb, maar altijd met zoveel mogelijk dekking en indien mogelijk in de regenhoes. Misschien is het gekkenwerk om dat in die omstandigheden te doen, maar het kan. Inspectie nadien heeft geen (zichtbare) zandkorrels op mijn camera of objectieven opgeleverd.

Doordat ik de regenhoes om mijn schoudertas had zitten is die ook volledig bespaard gebleven van zand. Ik ben blij dat ik geen rugzak bij me had. In mijn jaszakken zat wèl zand (en in mijn oren, ogen en neus – maar dat terzijde).

Met het statief in de storm

Ik heb gewerkt vanaf statief. Dat is en blijft oppassen, want hoewel de meeste wind er langs af gaat kan de camera – zeker met regenhoes – zoveel wind vangen dat alles omvalt. Ik heb mijn statief niet al te hoog gezet en de poten goed breed zodat de stabiliteit het grootst is.

Bovendien is de richting van de poten belangrijk. Zet een poot zoveel mogelijk in het verlengde van de windrichting, met de wind mee. De andere twee poten tegen de windrichting in. De kans dat de wind de boel omblaast is dan het kleinst, maar onderschat de kracht van de wind zeker niet.

Lees meer over het gebruik van het statief
Handleiding voor het statief – deel 2: Stabiliteit

En de foto’s? Geen golven op zee, geen golfbrekers, vuurtorens of lichtopstand in beeld. Maar wel het zand dat over het strand voortgejaagd wordt bij windkracht 7, en beelden van de zonsondergang boven het industriegebied op de Maasvlakte, dat aan de horizon zichtbaar was. En soms leken de foto’s op de minimalistische seascapes waar ik ook zo van hou.

Het was vier uur lang genieten op het strand. En daarna was het genieten van het enthousiasme van Julia en Dennis met het bekijken van hun prachtige trouwalbum. Want daarvoor ging ik uiteindelijk naar Scheveningen.

Gallerij

De complete set foto’s is te vinden op flick-r: 
https://www.flickr.com/photos/nandoonline/sets/72157594560331098

Bekijk ook mijn trouwfotografie website.
http://www.trouwfotograafnando.com
Ga je trouwen? Neem dan contact op.
Weet je iemand die gaat trouwen? Verwijs ze dan door.