Eerder heb ik geschreven over het wachten op het juiste licht in het bos. Ik heb dat laten zien aan de hand van een aantal foto’s waarbij het licht gebruikt werd om een rustiger beeld te creëren. In dit artikel vertel ik meer over compositie en licht in het bos.
Geschatte leestijd: 4 minuten
Vandaag heb ik een jonge lariks in datzelfde bos gefotografeerd waarbij het zonlicht, dat in het vorige bericht een belangrijke rol speelde juist tegenwerkt.
Het zonlicht speelt prachtig door het bos. Maar deze jonge lariks blijft helaas in de schaduw staan. Doordat het licht alleen in de achtergrond zit valt de lariks helemaal niet meer op. Gelukkig was er geen strakblauwe hemel. Wolken trokken zo nu en dan voor de zon waardoor dit mooie maar in dit geval storende zonlicht getemperd werd. Het moment dat de zon achter een wolk verdween leverde een foto op die veel beter in balans is.
Fotograferen in een bos is moeilijk. Door de vele bomen wordt een foto al snel heel erg druk. Wanneer gebruikt gemaakt wordt van een tele objectief en een geringe scherptediepte, zoals de EF 135mm bij diafragma f/2,0 in dit voorbeeld, is het mogelijk om onderwerpen uit de omgeving te isoleren.
Maar pas op. Juist door die drukte in het bos is niet elke achtergrond geschikt. De lariks uit het bovenstaande voorbeeld heb ik op een andere manier in beeld gebracht door dichterbij te gaan. De geringe scherptediepte is dan nog nadrukkelijker aanwezig dan in de bovenstaande foto’s waardoor het onderwerp, de lariks, nog meer uit de achtergrond los komt.
Een foto in het bos krijgt op deze manier een ‘rustige’ uitstraling zonder dat het bosgevoel verdwenen is. Opnieuw is hier gebruik gemaakt van het moment dat de zon achter een wolk verscholen ging om het contrast verschil klein te houden.
Dit is echter niet de eerste foto die ik met deze uitsnede maakte. In eerste instantie stond ik twee stappen verder naar links. Hierdoor had ik een iets andere achtergrond te pakken. En zoals in de onderstaande foto te zien is kreeg ik een bijzonder storende achtergrond. Let dus niet alleen op je onderwerp, maar ook op de achtergrond. Een of twee stappen verzetten kan een wereld van verschil opleveren.
Alle foto’s zijn gemaakt met een EOS 5D met EF135mm f/2,0L objectief. De eerste twee foto’s in dit artikel zijn gemaakt met diafragma f/2,0. Dit levert een hele kleine scherptediepte op. De tweede twee foto’s met diafragma f/4,0. De reden hiervoor is dat, doordat ik nog dichterbij de lariks stond, delen van de boom buiten het scherptedieptebereik zouden vallen. Door het diafragma een stop dicht te draaien heb ik iets meer scherpte in het boompje.
Beste Nando,
Dank dat je dit wilde delen. Heb al wel eens vaker gereageerd op andere sites dat juist de weg naar iets mij erg boeit. Een foto lijkt zo vaak als vanzelf geschoten. Je brengt mooi in beeld dat er een heel proces trial and error mee gemoeid is. Mooi om te zien.
Groeten Albert.
Fijn dat mijn artikelen je daarin aanspreken. Het is inderdaad een heel proces dat niet altijd bewust gedaan wordt.
Ze blijven duidelijk en leerzaam je verhalen. Vooral doorgaan, ik lees ze met plezier.