Als de bronst begint gaan de liefhebbers weer naar bos en heide voor de edelherten. De bekendste plek is waarschijnlijk de wildbaan op de Hoge Veluwe. Maar er zijn meer plekken in Nederland waar dat kan. Dit keer zijn wij ook eens gaan kijken. Het was letterlijk samen de edelherten fotograferen.
Geschatte leestijd: 8 minuten
Ik ben geen wildlife fotograaf, maar ik mag de dieren in het wild graag zien en in beeld brengen. Een dier beeldvullend op de foto zetten vind ik persoonlijk niet zo interessant. Dat is voor mij niet snel een indrukwekkende foto, hoe indrukwekkend een dier ook kan zijn. Zulke foto’s zijn goed voor een natuurgids.
Van burlende edelherten heb ik de afgelopen jaren al veel van dat soort foto’s. gezien. Ik had geen zin om zelf ook zo’n foto te gaan maken. Het liefst zou ik de dieren in, en samen met hun natuurlijke omgeving vastleggen. Als onderdeel van een landschap. En dan ook nog in een unieke manier. Maar als je samen de edelherten staat te fotograferen is dat nagenoeg onmogelijk. Als er iets gebeurt klikken de camera’s in koor.
Letterlijk samen de edelherten fotografen
De Hoge Veluwe is voor mij te ver reizen. Beelden van de enorme rijen fotografen die met z’n allen nagenoeg dezelfde foto staan te maken vind ik ook niet echt aantrekkelijk. Gelukkig is er dichterbij ook een plek waar we samen de edelherten kunnen fotografen. Dat is het Weerterbos. Er zijn geen enorm lange rijen, maar je bent er ook zeker niet alleen.
We zijn een paar keer gaan kijken, zowel ‘s-morgens als ‘s-avonds, en het was er elke keer redelijk druk. Noem het maar gezellig druk. Er is ook een dagelijkse excursie die met een groep geïnteresseerden langs komt. Het is er letterlijk samen edelherten fotograferen.
Vaak ver weg, soms wat dichterbij
De keren dat we geweest zijn waren de edelherten ver weg. Je ziet ze vanaf de uitkijktoren in de verte staan. Het fotograferen van bovenaf is leuk, maar niet echt uitdagend. Bovendien is een flink teleobjectief een noodzaak. Maak je dan een uitsnede uit het volledige beeld, dan kun je ze nog redelijk groot in beeld krijgen. Tenzij ze echt heel ver weg staan.
Het wordt meestal interessanter wanneer je een laag standpunt in neemt. Met een voorgrond en een achtergrond, waarbij het dier meer onderdeel gaat uitmaken van de omgeving. Dit maakt de foto voor mij interessanter. Maar dan moeten de dieren wel een stuk dichterbij komen.
Sommige camera’s hebben een cropfunctie zodat het lijkt dat je een langer brandpunt hebt. Of kun je dat beter in de nabewerking doen? Ik bekijk de mogelijkheden in mijn bericht Croppen in de camera of in de nabewerking?
Hoewel, soms is het goed als de edelherten wat verder weg staan, want het stelt je in staat om ze in de omgeving vast te leggen. Met een beetje geluk kun je een doorkijkje creëren met de bladeren in de voorgrond. Het is dan goed om mobiel te zijn, en niet vanaf statief te fotograferen. Als je daar samen de edelherten staat te fotograferen, zie je de meesten dat wel doen. Die fotografen komen dan ook nauwelijks van hun plek.
Het gebruik van een voorgrond of doorkijkje heeft nog een extra voordeel. Aangezien de dieren in een omheinde omgeving staan met de nodige hoogspanningsmasten, heb je een grote kans dat die storende elementen in je beeld komen. Wil je de illusie van een dier in het wild hebben, dan wil je die omheining en masten niet in je foto terug zien. Een doorkijkje kan je helpen storende elementen te verbergen.
Zelf gaan kijken? Of toch niet?
Is het nu de moeite waard om samen de edelherten bekijken of te fotograferen? Natuurlijk wel, ook als je niet fotografeert is het de moeite waard. Het is een prachtig schouwspel en mooi om te zien, zelfs als ze ver weg staan. Ik ben blij dat we dan eindelijk, na al die jaren, toch zijn gegaan.
Ik denk dat het genieten van de bronst van de edelherten genoeg reden is om het te gaan bekijken. Het fotograferen is daarbij van ondergeschikt belang. Een unieke foto maken is nagenoeg onmogelijk, want iedereen fotografeert er al jaren. Sommigen doen dat zelfs elke dag.
Uiteraard fotografeer je voor jezelf, om toch die ene foto te hebben waar je trots op bent, waar je blij van wordt. Het maakt dan ook niet uit of het een edelhert vol in beeld is, of een edelhert in de verte, als onderdeel van het landschap. Probeer het te fotograferen op de manier die jij het mooiste vindt. Het maakt daarbij helemaal niet uit of die foto al honderden keren is gemaakt of niet. Je doet het tenslotte voor jezelf, omdat je het leuk vindt om te doen.
Kijk ook naar de foto’s van de edelherten door Hetwie.
Die zijn te vinden op haar blog.
Mijn kleine galerij
Veel foto’s heb ik niet gemaakt tijdens die paar keren dat we geweest zijn. Maar met wat ik heb ben ik al blij. Ik hoop dat jij er ook van kunt genieten.
Wie weet gaan we nog een (paar) keer, dit jaar. Want wil je een bijzondere foto maken, dan wordt de kans groter als je vaker gaat. Wees echter niet getreurd als het dit jaar niet lukt, volgend jaar is er ook weer een bronst. Dan kunnen we weer samen de edelherten gaan fotograferen.
Gebruikte apparatuur
Het statief heb ik thuis gelaten (op één keer na, en toen had ik het ook niet nodig), net als de fototas. Want wat zou je nog meer nodig hebben dan een camera en een teleobjectief? Helaas hebben we Bruc ook thuis gelaten. Dat gaf wel wat meer flexibiliteit in het fotograferen.
Ben je op zoek naar fotografie apparatuur? Overweeg dan om de aanschaf via mijn site bij Cameraland.nl te doen. Ik krijg daarvoor een kleine commissie waarmee ik mijn website kan bekostigen.
http://www.cameraland.nl
Overweeg je om filters te kopen, kies dan bij voorkeur voor het merk Haida. Je kunt deze filters via deze website verkrijgen in mijn webwinkel. De filters worden geleverd via de importeur Omnifoto.nl
Ga direct naar de webwinkel voor Haida filters