Slangenarend op de Strabrechtse Heide

Er zat een slangenarend op de Strabrechtse Heide. Dat is wat ik te horen kreeg. Dus heb ik mijn camera en telelens gepakt en ben ook eens gaan kijken. Ik achtte de kans deze vogel op de foto te krijgen heel klein. Maar ja, als je niet gaat kijken zal het zeker niet lukken. Het bleek toch anders uit te vallen dan ik gedacht had.

Geschatte leestijd: 8 minuten

Ik fotografeer niet vaak vogels, maar als ik de kans krijg zal ik het zeker niet laten. Wat dat betreft ben ik wel dol op onze gevleugelde vrienden. Toch zal ik niet snel in een uitkijkhut kruipen. Daar voel ik niet veel voor. Het liefste fotografeer ik de vogel als ik ‘m tref in het landschap.

Lees ook mijn blogbericht over mijn vogelfotografie
Vogelfotografie door Nando

Een aantal jaren geleden heb ik op de Strabrechtse Heide een visarend gefotografeerd. Dat was een fantastisch moment, hoewel ik toen wegens weersomstandigheden wel in een schuilhut zat. Maar nu ging het niet om een visarend. Dit keer zat er een slangenarend op de Strabrechtse Heide.

De slangenarend is 62 tot 69 cm lang en heeft een spanwijdte van 1,62 tot 1,78 m. Het is dus een vrij grote arend met zwart relatief grote, uilachtige kop (met grote gele ogen). In alle kleden heeft de soort een zeer lichte onderzijde, met in de meeste gevallen een donkere kop (bivakmuts), maar ook exemplaren met een lichte kop komen voor.

wikipedia.nl

Op goed geluk op pad

Het was wel merkbaar dat er een bijzondere vogel gespot was. Er waren voldoende fotografen op de been om de slangenarend in beeld te krijgen. En jawel, terwijl ik een babbeltje met enkele goede bekenden aan maken was kwam daar de slangenarend overvliegen. Hoog in de lucht, dus klein en onbeduidend in beeld.

Ik dacht, dat was het dan. Maar wonder boven wonder bleef de slangenarend rondcirkelen. Dan weer hoog, dan weer wat lager. Soms nieuwsgierig naar beneden starend, dan weer half verborgen achter de takken van de boom waar we onder stonden.

Een slangenarend… of toch een buizerd?

Alle vogelliefhebbers – of bijna allemaal – bleven op één enkele plek staan. Daar had ik niet alleen weinig zin in, ik had het plan om een rondje Beuven te wandelen met Bruc. Dus lieten we alle fotografen achter ons om een heerlijke wandeling te gaan doen. Onderweg bleef de slangenarend rondcirkelen.

Lees meer over onze wandelingen met Bruc
Samen met Bruc fotograferen

De slangenarend bleef min of meer met ons mee cirkelen, hoog in de lucht. Aan de westkant van het Beuven zag ik plots de roofvogel naar beneden duiken. In de haast kreeg ik geen goede foto van de duikvlucht. Tot hij weer opvloog en roepend aan ons voorbij kwam. En wat bleek… het was een buizerd.

Je kent het wel, de kraaien die een buizerd weg jagen. Het leek erop dat in dit geval de buizerd de slangenarend weg joeg. Juist op dat moment vlogen beide vogels dicht bij elkaar zodat het heel goed te zien was hoe groot een slangenarend is vergeleken met de welbekende buizerd.

De slangenarend op de Strabrechtse Heide

Mijn wandeling rond het Beuven wierp zijn vruchten af. Het leverde een aantal redelijke close-up foto’s van de slangenarend op de Strabrechtse Heide op. Helaas alleen in vlucht Maar een dag later troffen we het pas echt. Recht voor onze neus viel de arend uit de lucht, waarschijnlijk op een prooi, waarna de vogel op een boom zijn toevlucht nam.

Het was geluk hebben dat we op het juiste moment op de juiste plek stonden, met slechts één enkele andere fotograaf naast ons. Hetwie was op dat moment aan het fotograferen, en ik dacht er even niet aan om mijn camera uit te tas te halen voor dat moment. Helaas. Gelukkig bleef de stangenarend in de boom zitten, en kreeg ik toch nog mijn kans.

Hoewel ik mijzelf niet als vogelfotograaf zie, geniet ik hier toch wel heel erg van. Ik hoop dat jij ook even mee kunt genieten met de foto’s die ik gemaakt heb.