Summer Darkness 2012 – part 3

Er is veel te doen tijdens Summer Darkness, niet alleen maar muziek. Het gaat over de hele life-style. Op het Dom plein zijn modeshows en er worden vele fotoshoots gehoudens. Ik heb op zondag even bij een modeshow gekeken en het krioelt er van nieuwsgierigen en (vooral) hobby fotografen. In die hele commotie rond deze activiteiten wil ik geen foto’s maken. Liever neem ik contact op voor een fotoshoot in een rustiger moment zonder het gedrang van gretige fotografen. Ik heb me deze editie van Summer Darkness toegelegd op de concerten. Zo ook de derde en laatste dag van het festival.

Afwisselend in de Spiegelbar en in de zaal van Tivoli op de Oude gracht kon ik genieten van de dark ambient noise elektronics van Talvekoidik en Michel Banabila, en van de bands Vomito Negro en Parade Ground.

Vomito Negro trekt een goed gevulde zaal, gezien het tijdstip, en dat is niet verwonderlijk.  Goed in het gehoor liggende industrial maakt het aangenaam om zo de dag te beginnen.

Parade Ground is een minder toegankelijke band. De eigenzinnige belgen heb ik al eerder gezien en hun boodschap is er een die voor de onoplettende luisteraar dubieus kan overkomen. Het is een energieke EBM vol met woedde, melodieus en met overgave. Het staat omgeschreven als een poetisch manifest. Iemand van de ‘crew’  is bewapend met een diaprojector en staat tussen het publiek. Het zorgt voor mooie lichteffecten op de twee broers. Dat de muziek minder toegankelijk is, is te merken: er zijn maar een handvol mensen.

Van de Oude Gracht gaat het wederom naar de Leeuwenbergh Kerk voor de band met de vreemde naam Kiss The Anus Of A Black Cat. Ooit maakten deze Belgen occulte neofolk achtige  muziek, maar ze hebben nu het roer omgegooid voor een pure new wave muziek. Als ik na het optreden met zangeres An Pierlé sta te praten kom ik te weten dat de naam afkomstig is van een heksenritueel dat letterlijk overeenkomt met de bandnaam. Maar ze geeft toe dat de naam regelmatig misverstanden oplevert en nadelig kan werken.

Camerata Mediolanense is waar ik naar uitgekeken heb. En terecht. Deze Italianen brengen een prachtig neo-klassiek optreden en weten me kippenvel te geven. Zonder meer zie ik hier het meest indrukwekkende optreden van het hele weekend en ik ben blij dat ik de keuze gemaakt heb om deze band te zien. Ze treden niet vaak op, maar ik hou ze in het vizier.

Ten slotte de afsluiter: ex-Joy Division gitarist Peter Hook die het oude werk van zijn band ten gehore brengt. Zoals verwacht is de Oude Gracht erg vol en een plaats aan het podium is moeilijk te bemachtigen. Gaanderweg het optreden krijg ik het gevoel naar niets meer dan een coverband te luisteren. Het zijn de nummer van Joy Division, uitgevoerd door een ex-lid van de band, maar het ontbreekt aan het gevoel dat ik met de muziek associeer.

Ik dwaal gedurende het optreden van Peter Hook door de zaal en kom bij de loge in aanraking met de leden van Camerata Mediolanense. Het gesprek aldaar is interessanter dan het optreden dat op de achtergrond doorgaat. Uiteindelijk is het toch tijd om terug naar station te lopen. Summer Darkness is voorbij.

Zoals eerder gezegd: ik heb meer dan 2300 foto’s gemaakt bij in totaal 18 optredens. De meeste foto’s zijn tijdens Ball du Masque en het optreden van Combichrist gemaakt (meer dan 300 elk). Het minste bij de ambient-noise act van Axiome (maar 5 foto’s). De uiteindelijke hoeveelheid foto’s die in de complete set van Summer Darkness 2012 terecht zijn gekomen is 346. Deze zijn op flick-r allemaal in een diashow te bekijken. Volg deze link.

Deze editie van Summer Darkness heb ik gefotografeerd voor het internet magazine Lords of Metal. Ik ben ook gevraagd om foto’s te maken voor 3voor12utrecht. Op de dossier pagina op de website 3voor12utrecht.nl zijn bij diverse artikelen foto’s van mij gebruikt. Het artikel op lordsofmetal.com  verschijnt in september.

Meer over dag 1

Meer over dag 2