Vallée de la Hoëgne

In het heuvelachtige landschap van de Belgische Ardennen zijn veel prachtige riviertjes te vinden. De afgelopen jaren ben ik verschillende keren bij de Ninglinspo geweest, vlak bij Aywaille. Een riviertje waar ook vaak over geroepen wordt is de Hoëgne bij Hockai. Dat riviertje ligt in het dal dat zo mooi Vallée de la Hoëgne genoemd wordt.

Geschatte leestijd: 6 minuten

Het mooiste moment om deze riviertjes te fotograferen is vlak na veel regenval. Dit zijn de momenten dat er veel water naar beneden stroomt. Helaas is dat nu niet het geval. Het aanhoudende droge weer laat het wilde water veranderen in een kabbelend riviertje met kleine watervalletjes en rustige stroomversnellingen.

We hebben het paasweekend gekozen om de Hoëgne te verkennen. Nederland had vrij en bezocht (waarschijnlijk) de alom bekende natuurgebieden, musea of meubelboulevards. De Belgen hadden een normale werkdag waardoor het een rustige dag was om te kijken hoe het er in Vallée de la Hoëgne uit ziet.

Voor dag en dauw

Het plan was om voor zonsopkomst bij Vallée de la Hoëgne te zijn. Zonsopkomst is immers altijd een mooi tijdstip om landschappen te fotograferen. Net zoals onlangs in het Hallerbos moet je wel rekening houden met de heuvels. Het duurde dan ook uren voor de zon hoog genoeg was om het dal in te schijnen.

Wij Nederlanders zijn dat niet zo gewend. Het zachte ochtendlicht kent het dal van de Hoëgne dus niet. Als de zon dan eindelijk haar licht in het dal werpt, is het al eventjes dag en eigenlijk al heel fel.

Zoals gezegd stond het water niet al te hoog. Dat is jammer, maar het geeft wel de gelegenheid om in het water te gaan staan. Dat levert mooie perspectieven op.

Het idee was om gebruik te gaan maken van mijn ND filters en eventueel de Big Stopper, maar doordat de zon maar deels het dal in scheen was het donker genoeg om met een kleine diafragma opening redelijk lange sluitertijden te gebruiken. Niettemin heb ik veel gebruik gemaakt van het 0,9ND filter om de beweging van het water vast te leggen.

De pracht van Vallée de la Hoëgne

Behalve het water was de omgeving bijzonder interessant. Langs de paden groeide Witte Klaverzuring en op veel plekken vonden we prachtige clusters van Tonderzwammen. Op één plek leek het bos bijna uit een sprookje gegrepen, met prachtige stammen en grote paddenstoelen. De ideale plek voor een mooie 360° panorama.

Ook de bosbessen deden het goed naast de Hoëgne. Ze waren nog niet rijp, maar de bessen hingen er mooi bij in het zonlicht. Net alsof het kleine lantaarntjes zijn. Eén moment lang waren we het riviertje vergeten en genoten we van de vele fotogenieke momenten op niet meer dan een paar vierkante meter. De grond was droog genoeg om languit op te liggen en laag vanaf de grond te fotograferen. Het tegenlicht deed de rest.

Een regenbui in Vallée de la Hoëgne

Droog bleef het echter niet. Tegen de middag trok een fikse regen en onweersbui over, precies zoals de voorspellingen aangaven. Dat heeft me er niet van weerhouden om te blijven fotograferen, in de stromende regen met de voeten in het stromende water van de Hoëgne. Lang leve de weather sealing.

Er is één ‘grote’ waterval in de rivier: Cascade Leopold II. Erg indrukwekkend is deze niet, maar het vochtige mos op de rotsen er omheen leverde een magisch plekje op. Zeker als dan Witte Klaverzuring op een van de schuine rotswanden groeit roept dat op om een foto van het plantje te maken met op de achtergrond de waterval. Dankzij de regenbui lag er een mooi deken van druppels op de witte bloemetjes

We hebben deze dag geen grote afstand afgelegd, maar het op en over de rotsen klimmen voor mooie composities kan toch vermoeiend zijn. Na een uurtje of zes arriveerden we moe maar voldaan weer bij de auto en zijn we terug naar huis gegaan. Nu we de plek kennen is het een kwestie van tijd voordat we terug gaan. En dan moet er meer water stromen. Veel meer.