Winterbeelden van de Strabrechtse Heide

Als het sneeuwt is het helaas niet altijd mogelijk om er opuit te trekken en foto’s te maken. Dat is het nadeel van een fulltime baan. Tegen de tijd dat je eindelijk thuis bent, is het vaak al donker. Maar soms moet je gewoon een een paar uurtjes verlof nemen om voor dag en dauw op pad te gaan, zeker als er sneeuw gevallen is. In dit artikel vertel ik over de winterbeelden van de Strabrechtse Heide.

Geschatte leestijd: 4 minuten

Ik had besloten om op de Strabrechtse Heide winterbeelden te maken, in het deel dat vele jaren geleden door brand verwoest was. De temperaturen waren op deze ochtend gezakt tot maar liefst -12°C en aan de heldere hemel straalden de sterren.

In de ochtendschemering werden er wolken aan de horizon zichtbaar. Voordat de zon de kans kreeg de hemel te bestijgen lag er al een dik wolkendek. De zonsopkomst waarop ik gehoopt had zat er niet in. Helaas.

Een nieuw stuk van de Strabrechtse Heide

Het deel van de Strabrechtse Heide waar ik rondliep was nieuw voor me. Hier had enkele jaren geleden de enorme brand gewoed. De kale bomen stonden er nog als stille getuigen. Daaronder bevonden zich een groepje grillige bomen in de richting waar de zon moest opkomen. Van die zonsopkomst heb ik niet veel gezien, behalve een stukje gekleurde hemel boven de dichte bewolking.

Hoewel de sneeuw op de meeste plaats onaangeroerd was kon het landschap me niet echt inspireren. Dat wat ik wilde fotograferen lukte eenvoudigweg niet. Het licht was niet mooi genoeg en met wat ik rondom me zag kon ik niet echt uit de voeten. Tenminste, dat gevoel had ik. Uiteindelijk ben ik omgedraaid en enigszins teleurgesteld naar mijn werk gegaan.

Geen echte tegenvallers

Na het bekijken en selecteren van alle foto’s, bleken ze toch niet allemaal zo slecht te zijn. Waarschijnlijk was ik teleurgesteld omdat mijn verwachtingen te hoog waren, of had ik gewoon de verkeerde mindset. Ik had de prachtige serie van eind vorig jaar teveel in gedachten, vermoed ik.

Het pijpenstrootje

Gedurende deze ochtend winterbeelden maken op de Strabrechtse Heide ben ik op een stuk vol met pijpenstrootje gestuit. Ik ken dit veld goed en heb er vaak gestaan, niet wetende hoe ik dit op de foto moet zetten.

Deze ochtend had ik een tijd lang naar het veld gekeken en uiteindelijk gekozen voor een minimale scherptediepte (f/2,8) en maximale brandpuntsafstand (200mm) om een minimalistisch / abstract beeld te krijgen.

 Het resultaat dat ik hiermee behaald heb is aardig in de richting van wat ik in gedachten had. Vooral deze laatste foto past perfect in mijn serie abstracte natuurfoto’s. Ik ga zeker meer in deze richting fotograferen.